Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο λαός της

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο λαός της

“Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη.”

Καταπληκτικό άρθρο του Μ.Μαζάουερ στους New York Times:

 “Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη.”

από το ιστολόγιο “Αγανακτισμένοι“

Του Μαρκ Μαζάουερ*.

Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που… αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από…

 τη φυλακή της αυτοκρατορίας.

Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”, “το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! “

Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.

Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο – τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.

Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.

Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.

Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη – μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προανήγγειλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ’90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.

Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ’90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη – κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.

Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.

*Μαρκ Μαζάουερ,

Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,

καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.

Σκληρό εμπόριο γύρω από το γέροντα Παϊσιο!

tromaktiko: Σκληρό εμπόριο γύρω από το γέροντα Παϊσιο!: Το κακό με τις προφητείες του γέροντα Παϊσίου έχει παραγίνει. Γύρω από τη μνήμη του ενάρετου μοναχού στήθηκε ένα εκτεταμένο εμπόριο.

Η Μοναξιά

ΜΑΘΕΤΕ ΤΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕ ΕΝΑΣ ΓΟΝΙΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ

Από τον  Κ.Παστίδη

Τρίτη, 18 Οκτώβριος 2011 στις 11:26 μ.μ.

Προς:

   Αγαπητό  μου  παιδί

   Την  ημέρα  που  θα  αντιληφθείς  ότι  έχω  γεράσει  υπερβολικά,  προσπάθησε  να  είσαι  λίγο  υπομονετικός  μαζί  μου  και  κυρίως  προσπάθησε  να  με  καταλάβεις.

    Αν  λερώνομαι  τρώγοντας...αν  δυσκολεύομαι  να  ντυθώ.., να  είσαι  υπομονετικό!!! Θυμήσου  τις  ώρες  που  αφιέρωσα  να  σου  μάθω όλα  τα  καινούργια  πράγματα  όταν  ήσουν  μικρό  παιδάκι.

    Αν  επαναλαμβάνω  το  ίδιο  πράγμα  πολλές  φορές,  μην  με  διακόπτεις,  άκουσέ  με.  Οταν  ήσουν  μικρός  ήθελες  να  σου  διαβάζω  το  ίδιο  παραμυθάκι  κάθε  βράδυ  μέχρι  ν'αποκοιμηθείς.

    Αν  πλέον  δεν  πλένομαι  τόσο  συχνά,  μη  με  επιπλήττεις  και  μη  μου  λες  ότι  είναι  ντροπή.  Θυμήσου  πόσες  δικαιολογίες  έπρεπε  να  σκαρφιστώ  για  να  σε  πείσω  να  κάνεις  ένα  μπάνιο  όταν  ήσουν  μικρός.

     Οταν  βλέπεις  την  άγνοιά  μου για  την  καινούργια  τεχνολογία,  μη  με  κορο`ι`δεύεις  αλλά  δώσε  μου  λίγο  καιρό  να  προσαρμοστώ  και  να  καταλάβω.

      Σου  έμαθα  τόσα  πολλά  πράγματα...να  τρως  σωστά...να  ντύνεσαι  σωστά...να  παρουσιάζεσαι  όπως  πρέπει...πώς  ν`αντιμετωπίζεις  τα  προβλήματα  της  ζωής.

      Αν  κάποια  φορά  η  μνήμη  μου  δεν  με  βοηθάει  ή  δεν  μπορώ  να  ακολουθήσω  μια  συνομιλία...Δώσε  μου  τον  χρόνο  που  χρειάζομαι  να  θυμηθώ...και  αν  πάλι  δεν  μπορέσω,  μην  νευριάζεις  μαζί  μου  και  μην  μου  φέρεσαι  υπεροπτικά.

      Αν  δεν  θέλω  να  φάω  μη  με  πιέζεις.  Ξέρω  καλά  πότε  πεινάω  και  πότε  δεν  πεινάω.

      Όταν  τα  κακόμοιρα  πόδια  μου  δεν  μου  επιτρέπουν  πια  να  μετακινούμαι  όπως  πρώτα,  δώσε  μου  το  μπράτσο  σου,  όπως  σε  κρατούσα  από  τα  μικρά  σου  χεράκια  και  σου  μάθαινα  να  κάνεις  τα  πρώτα  σου  βήματα.

      Και  όταν  μια  μέρα  σου  πω  ότι  δεν  θέλω  πια  να  ζήσω...και  ότι  θέλω  να  πεθάνω...μη  θυμώσεις...γιατί  μια  μέρα  θα  καταλάβεις  και  εσύ  με  τη  σειρά  σου!!!

       Προσπάθησε  να  καταλάβεις  ότι  στην  ηλικία  μου  ο  άνθρωπος  χρειάζεται  αγάπη,  αναγνώριση  και  κατανόηση.

       Μια  μέρα  θα  καταλάβεις  ότι,  παρ` όλα  τα  λάθη  μου,  πάντα  ήθελα  το  καλύτερο  για  σένα  και  σου  προετοίμαζα  το  έδαφος  για  το  μέλλον.

        Δεν  πρέπει  να  αισθάνεσαι  θλίψη  ή  δυστυχία  για  τα  γηρατειά  μου  και  για  την  κατάσταση  μου,  πρέπει  να  μείνεις  κοντά  μου,  να  προσπαθήσεις  να  καταλάβεις  αυτό  το  οποίο  ζω,  και  να  κάνεις  ότι  καλύτερο  μπορείς,  όπως  έκανα  εγώ  όταν  γεννήθηκες.

        Βοήθησέ  με  να  περπατάω...  βοήθησε  με  να  τελειώσω  τη  ζωή  μου  με  αγάπη  και  υπομονή.  Ο  μόνος  τρόπος  που  απομένει  να  σε  ευχαριστήσω  είναι  να  σου  χαρίσω  ένα  χαμόγελο  και  να  σου  δώσω  όλη  μου  την  αγάπη.

        Σε  αγαπώ πολύ  παιδί  μου

                                

                                                                             Ο  γονιός  σου   

Εσείς με ποια σειρά γεννηθήκατε;

Σαν παιδί πίστευα ότι η μικρή μου αδερφή είχε περισσότερες ελευθερίες από εμένα, που χρειάστηκε να «παλέψω» για αυτές. Από την άλλη, ο μικρός μου ξάδερφος είχε σκοπό της ζωής του να σπάει τα νεύρα του μεγαλύτερου αδερφού του, που συνεχώς τον συνέκριναν μαζί του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η σειρά γέννησης φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και της προσωπικότητάς μας, ενώ μπορεί να επηρεάσει σε ένα βαθμό τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας, από το τι δουλειά θα κάνουμε μέχρι ποιον θα επιλέξουμε για ερωτικό σύντροφο.

Τα πρωτότοκα

Υπευθυνότητα Γίνονται καλοί ηγέτες, αφού έχουν ζήσει την εξουσία και ταυτόχρονα την ευθύνη για τα μικρότερα αδέρφια. Τους αρέσει να καθοδηγούν τους άλλους και να αναλαμβάνουν θέσεις με αυξημένη ευθύνη. Αν και είναι αυστηρά με τον εαυτό τους, δύσκολα δέχονται κριτική από τρίτους. Όσο για τις μεγαλύτερες αδερφές, αυτές συχνά λειτουργούν ως μητρικά υποκατάστατα.

Συντηρητισμός Τα πρώτα παιδιά πολλές φορές νιώθουν ότι έχουν ευνοηθεί από τους γονείς τους και ταυτίζονται μαζί τους, με αποτέλεσμα να υιοθετούν με μεγαλύτερη ευκολία τις αξίες τους. Είναι συχνά πιο συντηρητικά και υποστηρίζουν την εξουσία.

Σχέση με γονείς Μπορεί να γίνουν αποδέκτες υπερβολικής προσοχής, εξαιτίας του γεγονότος ότι αποτελούν την απάντηση στα όνειρα των γονιών τους και την αρχή της νέας οικογένειας. Ορισμένοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης. Το φορτίο, όμως, του πρωτότοκου μπορεί να είναι βαρύ, γιατί αν απαρνηθούν τις προσδοκίες της οικογένειας, τα κατατρέχει η ενοχή τού ότι δεν ανταποκρίθηκαν στο ρόλο που τους είχαν αναθέσει.

Ανταγωνιστικότητα Ο ερχομός του επόμενου παιδιού προκαλεί μεγάλη αλλαγή στο συναισθηματικό τους κόσμο, αφού χάνουν την αποκλειστική προσοχή των γονιών τους. Αυτό μπορεί να τα κάνει ανταγωνιστικά, ένα χαρακτηριστικό που θα έχουν και στο μέλλον. Ωστόσο, αυτά τα συναισθήματα ζήλιας είναι φυσιολογικά.

Τα µεσαία

Η μέση Είναι αυτά που κινδυνεύουν να χαθούν μέσα στην οικογένεια, ειδικά όταν έχουν αδέρφια του ίδιου φύλου. Δεν γίνονται κακομαθημένα, αλλά μπορεί να γίνουν ανυπότακτα, αφού αισθάνονται ότι δεν ταιριάζουν πουθενά. Συχνά νιώθουν παραγκωνισμένα, γιατί δεν έχουν ούτε τα δικαιώματα του μεγαλύτερου παιδιού ούτε τα οφέλη του μικρότερου. Βέβαια, αυτό αλλάζει όταν το μεσαίο παιδί

είναι μοναχοκόρη ή μοναχογιός. Ακολουθούν τα μεγαλύτερα παιδιά και καθοδηγούν τα μικρότερα. Είναι, τέλος, απίθανο να εκδηλώσουν ακραίες τάσεις και υπάρχουν φορές που απολαμβάνουν την αφάνειά τους.

Κοινωνικότητα Οι σχέσεις είναι πολύ σημαντικές για αυτά, δημιουργούν εύκολα φιλίες και τις διατηρούν. Οι φίλοι τούς είναι υπερβολικά σημαντικοί και πολλές φορές θολώνει η κρίση τους προκειμένου να αποφύγουν να τους προσβάλουν.

Διπλωματία Μπορούν να εξελιχθούν σε καλούς διαπραγματευτές. Είναι δίκαια, εχέμυθα και εξωστρεφή. Συμβιβάζονται, λειτουργούν σαν διαμεσολαβητές και μπορούν να βλέπουν τα γεγονότα και από τις δύο πλευρές. Δεν τους αρέσει η αντιπαράθεση, γι’ αυτό αρκετές φορές επιλέγουν να μην εκφράζουν τις πραγματικές τους απόψεις. Συχνά τα επαγγέλματα που επιλέγουν συνδέονται με αυτή την ικανότητά τους (π.χ. management, πολιτική).

Οικογένεια Τα μεσαία παιδιά δεν είναι τόσο δεμένα με την οικογένειά τους και συνήθως διαμορφώνουν ισχυρές σχέσεις με άτομα εκτός αυτής. Αυτός είναι και ο λόγος που οι φίλοι παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή τους. Στις οικογένειες χωρίς διακριτά όρια ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, το μεσαίο παιδί μπορεί να κρατάει ευκολότερα αποστάσεις από την υπόλοιπη οικογένεια.

Τα µικρότερα

Επίκεντρο Είναι απαλλαγμένα από το βάρος της ευθύνης που χαρακτηρίζει τα πρώτα. Έτσι, μπορούν να μείνουν για πάντα το «μωρό», περιμένοντας βοήθεια από τους άλλους. Γι’ αυτό, μπορεί να απογοητευτούν όταν δεν πάρουν αυτό που θέλουν. Είναι εύθυμα και ξέρουν πώς να τραβούν την προσοχή, αλλά από την άλλη μπορεί να φαίνονται ανεύθυνα, εγωκεντρικά, κακομαθημένα και ανυπόμονα.

Καινοτομία Αισθάνονται απελευθερωμένα από τις συμβατικότητες. Δεν είναι λίγες οι φορές που αποδεικνύονται εξαιρετικά δημιουργικά και τολμούν εκεί που οι άλλοι φοβούνται. Ενδεικτική είναι έρευνα που μελέτησε 2.784 επιστήμονες που έζησαν τα τελευταία 400 χρόνια και τις αντιδράσεις τους σε 28 νέες επιστημονικές ανακαλύψεις. Από το σύνολο των επιστημόνων, μόνο το 22% ήταν πρωτότοκοι και το 75% ήταν τα μικρότερα αδέρφια.

Σχέσεις Δεν δυσκολεύονται να καταλάβουν τους άλλους και ξέρουν πώς να συνεργαστούν σε μικρές ομάδες. Είναι στοργικά και ευχάριστα. Οι κοινωνικές συναναστροφές είναι το φυσικό τους περιβάλλον. Μπορούν, όμως, να ξεπεράσουν τα όρια και να γίνουν απείθαρχα, να μιλούν πολύ ή για πολλή ώρα.

Τα µοναχοπαίδια

Ιδιαιτερότητα Δανείζονται χαρακτηριστικά τόσο των μεγαλύτερων όσο και των μικρότερων παιδιών και μπορεί να εκφράζουν ταυτόχρονα τα πιο ακραία από τα χαρακτηριστικά και των δύο. Μπορεί να έχουν τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που χαρακτηρίζει τα μεγαλύτερα και συγχρόνως να πιστεύουν, όπως τα νεότερα, ότι είναι ξεχωριστά.

Ενήλικοι Επειδή δεν έχουν αδέρφια, τα μοναχοπαίδια έχουν την τάση να προσανατολίζονται προς τους ενηλίκους περισσότερο από ό,τι τα άλλα παιδιά, επιδιώκοντας την αγάπη, την αποδοχή και την προσοχή τους.

Σχέσεις Η μεγαλύτερη πρόκληση για το μοναχοπαίδι είναι να μπορέσει να συνυπάρξει με συνομηλίκους του. Μπορεί να διατηρεί στενούς δεσμούς με τους γονείς του, αλλά δυσκολεύεται να αποκτήσει στενές φιλικές και συζυγικές σχέσεις.

Τι µπορούν να κάνουν οι γονείς;

Οι γονείς μπορεί να ταυτίζονται υπερβολικά με το παιδί που έχει την ίδια θέση με αυτούς στη σειρά γέννησης. Μπορεί π.χ. ο πατέρας που ήταν το μεγαλύτερο παιδί και ένιωθε ότι είχε πολλές ευθύνες, να κακομαθαίνει το δικό του μεγάλο παιδί. Η ταύτιση είναι φυσιολογική, είτε είναι συνειδητή είτε όχι. Προβλήματα δημιουργούνται όταν οι γονείς διαιωνίζουν τα πρότυπα της δικής τους οικογένειας ή όταν, εξαιτίας της δικής τους διαφορετικής εμπειρίας, παρερμηνεύουν τα παιδιά τους (π.χ. ένας γονιός που είναι μοναχοπαίδι, μπορεί να θεωρεί πρόβλημα τους φυσιολογικούς καβγάδες μεταξύ αδερφών). Όσο για το μοναχοπαίδι, συχνά οι γονείς επενδύουν σε αυτό τα δικά τους όνειρα -όπως μπορεί να συμβεί και με το μεγαλύτερο παιδί- και να μην το αφήνουν να εκφράσει τα δικά του ή να το θεωρούν τόσο ξεχωριστό που να μην το βοηθούν να αναγνωρίζει τις αδυναμίες του.

Τι αλλαγές επιφέρει ο ερχοµός ενός νέου παιδιού;

Το μεγαλύτερο παιδί πολλές φορές βιώνει συναισθήματα ζήλιας όταν ένα νέο μέλος προστίθεται στην οικογένειά του. Στην περίπτωση αυτή, οι γονείς πρέπει να το βοηθήσουν να αναγνωρίσει τα συναισθήματα αυτά, να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικά και να τους δώσει χώρο να εκφραστούν μέσα σε ξεκάθαρα όρια.

Σχέσεις συντρόφων

Ο γάμος φαίνεται πιο εύκολος όταν υπάρχει συμπληρωματικότητα στη σειρά γέννησης των συντρόφων, όταν δηλαδή το μεγαλύτερο παιδί μιας οικογένειας παντρεύεται το μικρότερο μιας άλλης. Σε αντίθετη περίπτωση, αν, για παράδειγμα, οι δύο σύντροφοι είναι τα μεγαλύτερα παιδιά στις οικογένειές τους, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους, καθώς ο καθένας θεωρεί ότι εκείνος είναι επικεφαλής. Δύσκολος μπορεί να είναι ο γάμος ανάμεσα σε μοναχοπαίδια, αφού κανείς δεν έχει προηγούμενη εμπειρία στενής σχέσης. Πιο ευέλικτα είναι τα μεσαία παιδιά, γιατί στις εμπειρίες τους περιλαμβάνουν πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επιδρούν στη διαμόρφωση μιας σχέσης.

Τι άλλο µας επηράζει

Εκτός από τη σειρά που γεννηθήκαμε, την προσωπικότητά μας επηρεάζουν και άλλοι παράγοντες, όπως το φύλο, η ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα, η ηλικία των γονιών, καθώς και η συναισθηματική μας θέση στην οικογένεια, η αγάπη, δηλαδή, και η φροντίδα που εισπράττουμε από τους γονείς μας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

 ΤΗΝ κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΛΑΔΕΥΤΗΡΑ, ψυχολόγο-οικογενειακή θεραπεύτρια.

Τα χαρακτηριστικά του Ελληνα

Τα χαρακτηριστικά του Ελληνα

Μαμά, πέρασαν δύο χρόνια για να περάσω μάθημα…

Ntaksi.blogspot.coM: Μαμά, πέρασαν δύο χρόνια για να περάσω μάθημα…: Θυμάμαι έντονα την Τρίτη λυκείου. Από την αρχή της, έως την έξοδο μου από το τελευταίο μάθημα. Κι όταν λέω αρχή, δεν εννοώ τις 10 του Σεπτέ...

Μιχάλης Χατζηγιάννης- Δεν φεύγω

Για τους φίλους μου