Κατάλαβα να λες

Κατάλαβα να λες.

Η προσπάθεια του ανθρώπου να φαίνεται ευγενικός ακόμα και όταν δεν είναι, επιβάλει ένα τρόπο συμπεριφοράς που είναι επιεικώς απαράδεκτος. Η προσπάθεια να φαινόμαστε κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαστε καταντά γελοίος.

Βρέθηκα μάρτυρας σε μια συζήτηση που εξελισσόταν όσο περνούσε η ώρα σε φιλονικία και θα κατέληγε ακόμα και σε συμπλοκή αν δεν επενέβαινα.

Είχε ο Α! μια άποψη και ο Β! δεν την ενστερνιζόταν και προσπαθώντας να στηρίξει την άποψη του, έλεγε δεν κατάλαβα, δηλαδή θες να πεις αυτό και όχι εκείνο. Δεν μπορούσε να σταματήσει στιγμή να του εξηγήσει ο συνομιλητής του τι εννοούσε. Και όταν κατόρθωνε να πάρει τον λόγο πάλι το διέκοπτε με την ίδια επαναλαμβανόμενη φράση που μάλλον την θεωρούσε ευγενική διατυπωμένη αντίδραση, δεν κατάλαβα τι θές να πεις, δηλαδή εννοείς αυτό ή το άλλο και ο τόνος της φωνής συνεχώς ανέβαινε. Μου θύμισε μια παλιά ταινία που από τη σκηνή του θεάτρου έλεγε ο θεατρίνος προς το κοινό «-οι μισοί από σας είναι βλάκες» οι θεατές διαμαρτύρονται έντονα και αυτός τους καθησυχάζει «καλά-καλά οι μισοί από σας δεν είναι βλάκες» και έτσι ηρεμούν τα πνεύματα.

Πλησίασα στον Β και του ψιθύρισα στο αυτί. «-κι αν δεν κατάλαβες, κάνε ότι κατάλαβες, για να μην καταλάβει ο άλλος πως δεν κατάλαβες! Κατάλαβες;». πρόκειται για ένα λογοπαίγνιο που το θυμάμαι από παιδί. Του άρεσε ή μάλλον εντυπωσιάστηκε, με κοίταξε και μετά απευθύνθηκε στο συνομιλητή του «κατάλαβα-κατάλαβα» και έτσι αποσοβήθηκε ένας διαφαινόμενος καυγάς.

Κατάλαβε άραγε ή δεν κατάλαβε; Δεν είναι αυτό το θέμα. Το δεν κατάλαβα είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται στα τηλεοπτικά κανάλια και περνάει στον λαό όπως παλαιότερα περνούσαν κι άλλου είδους εκφράσεις. Όποιος θέλει να είναι συγχρονος πρέπει να τις χρησιμοποιεί. Για θυμηθείτε μερικές.

-Έτσι λοιπόν

-Τάκα-τάκα

-Δεν το πιστεύω.

-Το λέω γω και τέλος.

Είναι και άλλες που δεν μου έρχονται στο νού, αν ψάξετε στο λεξιλόγιο της καθημερινότητας σίγουρα θα τις βρείτε.