Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Μεγάλο λόγο να μην πεις… (Πατρίς)

Με το μάτι του εποχούμενου περιπατητή

Στις 22 Ιουλίου, του 2009, συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τη μέρα που ο άνθρωπος πάτησε το πόδι του στη Σελήνη. Πολλά έχουν γραφεί και είναι γνωστό ότι το μεγάλο αυτό κατόρθωμα του ανθρώπου επιτεύχθηκε μετά από επίπονες προσπάθειες, μετά από τη συντονισμένη συνεργασία επιστημόνων από πολλούς και διαφορετικούς κλάδους και –φυσικά- με πολλά έξοδα, για τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ.
Ένα τέτοιο εγχείρημα, ήταν φυσικό να απαιτεί την τελευταία λέξη της τεχνολογίας της εποχής, πράγμα που η NASA παρείχε απλόχερα στις υπηρεσίες της. Από την άλλη, οι αστροναύτες, ήταν σχολαστικά επιλεγμένοι από την αφρόκρεμα του ανθρώπινου δυναμικού, που είχαν στη διάθεσή τους οι ένοπλες δυνάμεις της Αμερικής.
Κι όμως, το ερώτημα είναι, αν οι γενναίοι αυτοί πρωτοπόροι, με την άριστη φυσική κατάσταση και τις εξαιρετικές πνευματικές ικανότητες, θα αποφάσιζαν τελικά να πάρουν μέρος στην αποστολή του Απόλλων 11 (αλλά και σε όλες γενικά τις αποστολές του προγράμματος), αν μπορούσαν να γνωρίζουν, τότε, ποιες ήταν οι δυνατότητες της κεντρικής μονάδας του ηλεκτρονικού υπολογιστή του διαστημοπλοίου… αν μπορούσαν να φανταστούν, ότι ο μικρο- επεξεργαστής ενός σημερινού κινητού ή εκείνος από το playstation με το οποίο περνά την ώρα του ο μπόμπιρας μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης, είναι χιλιάδες φορές γρηγορότερος από εκείνο που χρησιμοποιούσε ο Η/Υ της εποχής, που έγινε η εποποιία της κατάκτησης της Σελήνης… καρυδότσουφλο, μπροστά σε σημερινό υπερωκεάνιο. Άντε, τώρα να διασχίσεις τον ωκεανό!!!
Όμως, ας μην είμαστε άδικοι! Εκ των υστέρων, όλα φαίνονται προβλέψιμα και φυσιολογικά. Κάτι, όπως η στήλη του ΠΡΟ-ΠΟ της Κυριακής… την επόμενη Δευτέρα… Προκαταβολικά, όμως, τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται γνωστό και δεδομένο. Μεγάλα μυαλά και καταξιωμένοι ειδικοί, έχουν πέσει έξω στις προβλέψεις τους. Πολλά, μάλιστα, από αυτά που έχουν πει, έχουν μείνει στην ιστορία, ως κλασικές γκάφες.
Και μια και αναφερθήκαμε σε Η/Υ και σχεδόν όλοι, άλλοι λίγο και άλλοι πολύ, έχουμε στην εμπειρία μας μια εικόνα από τις θαυμαστές αυτές συσκευές με τις άπειρες δυνατότητες, ας κάνουμε μια πρόχειρη σύγκριση ενός σημερινού lap top με έναν Η/Υ πριν από 65 χρόνια. Ένα κλασικό παράδειγμα ήταν ο γνωστός ENIAC (Electronic Numerical Integrator and Computer), που μπορούσε να κάνει 5.000 προσθέσεις ή αφαιρέσεις/δευτερόλεπτο, δυνατότητα φανταστική για την εποχή του. Όμως, πολύ φτωχή απόδοση, σε σχέση με τους σημερινούς υπολογιστές, που είναι πολλά εκατομμύρια φορές γρηγορότεροι.
Από την άλλη, είναι το ζήτημα του μεγέθους. Ο ENIAC ζύγιζε 40 τόνους και οι υπολογισμοί γίνονταν με τη βοήθεια 18.000 λυχνιών (όπως αυτές στα παλιά ραδιόφωνα)… ελλείψει τρανζίστορ, που ανακαλύφθηκαν λίγο αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ʼ50. Τέλος, για να περαστεί στον υπολογιστή το πρόγραμμα, που είχε γραφτεί, χρειαζόταν τη βοήθεια… 6 γυναικών, που είχαν ειδικευτεί στην εργασία αυτή!
Ας δούμε, όμως, κάποια κραυγαλέα παραδείγματα αποτυχημένων προβλέψεων και ο καθένας μπορεί να κάνει τις δικές του συγκρίσεις με τη σημερινή πραγματικότητα:
«... όσα βιβλία κι αν τυπωθούν, η καλλιτεχνική γραφή δεν θα υποχωρήσει ποτέ, γιατί τα έντυπα βιβλία δεν θα μπορέσουν να συναγωνιστούν σε ποιότητα τα χειρόγραφα ...» είχε πει ο Giovanni Tritemio (1492), βενεδικτίνος μοναχός, γνωστός για την ανακάλυψη ενός κώδικα γραφής, λίγο μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας.
«Δεν είναι δυνατόν να πετάξουν μηχανές με μεγαλύτερο βάρος από τον αέρα», δήλωσε το έτος 1895 ο William Thomson, αργότερα λόρδος Kelvin, πρόεδρος της Royal Society (αντίστοιχη της δικής μας Ακαδημίας). Δεν έζησε για να γνωρίσει τα τεράστια αεροπλάνα που κυκλοφορούν σήμερα στον αέρα.
«Αυτές οι ακτίνες του κ. Ραίντγκεν θα αποδειχθούν μεγάλη απάτη!» Ο ίδιος λόρδος Kelvin, το έτος 1896. Εδώ μπορούμε να υποθέσουμε ότι παίζει ρόλο και ο συναδελφικός φθόνος!
«Αυτή η συσκευή έχει τόσες ελλείψεις ώστε πρέπει να θεωρείται ακατάλληλη ως μέσο επικοινωνίας. Αυτό το πράγμα δεν έχει καμία αξία!» Αυτά δήλωνε η εταιρία συμβούλων Western Union Finance Services, το έτος 1876 για το τηλέφωνο του Graham Bell. Πού να γνώριζαν πως θα καταλήγαμε να έχει ο καθένας μας ένα –τουλάχιστον- τηλέφωνο (και μάλιστα κινητό) στην τσέπη!!!
«Όχι κύριέ μου, μπορεί οι Αμερικάνοι να χρειάζονται το τηλέφωνο, αλλά εμείς στην Αγγλία δεν το χρειαζόμαστε! Έχουμε πολλούς κλητήρες!»… φέρεται να είπε ο Sir William Preece, αρχιμηχανικός της βρετανικής τηλεγραφικής εταιρίας, το έτος 1896 προς τον Graham Bell, όταν ο τελευταίος ήθελε να κάνει επίδειξη της τηλεφωνικής συσκευής του.
«... αποδεδειγμένα δεν έχει οποιαδήποτε τεχνική ή επιστημονική αξία», αναφέρεται σε έκθεση κοινοβουλευτικής επιτροπής στη Μεγάλη Βρετανία, για τον ηλεκτρικό λαμπτήρα του Thomas Edison.
«Δεν θα υπάρξουν ποτέ πάνω από ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα… δεν θα βρεθούν τόσοι σωφέρ να τα οδηγήσουν»… φέρεται να είπε ο Gottlieb Daimler, εφευρέτης αυτοκινήτου (παρακαλώ) και διευθυντής της εταιρίας Mercedes-Benz, το έτος 1901.
«Το άλογο θα συνεχίσει να υπάρχει. Το αυτοκίνητο είναι μόνο ένας νεωτερισμός, μια μόδα!»… ήταν η απάντηση ενός προέδρου της Michigan Savings Bank, στην ερώτηση κάποιου δικηγόρου, το έτος 1903, αν αξίζει να επενδύσει κανείς χρήματα σε μετοχές της Ford Motor Co.
«Τα αεροπλάνα είναι ενδιαφέροντα παιχνίδια, αλλά δεν έχουν στρατιωτική σημασία» … είπε ο Στρατάρχης Ferdinand Foch, 1917, καθηγητής στρατηγικής, στην Ecole Superieure de Guerre, της Γαλλίας.
«Το κουτί ου παίζει ασύρματα μουσική, δεν φαίνεται να έχει εμπορική αξία. Ποιος θα πλήρωνε για μηνύματα που στέλνονται στον αέρα;»… δήλωνε ο David Sarnoff στη δεκαετία του 1920, όταν του ζητήθηκε να συμμετάσχει σε εταιρία κατασκευής ραδιοφώνων. Τελικά, ο Sarnoff, αμερικανός ρωσικής καταγωγής, υπήρξε ο ιδρυτής των εταιριών RCA & NBC, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, στο είδος τους. Δικός του είναι και ο νόμος, που φέρει το όνομά του: «Η αξία ενός τηλεοπτικού δικτύου, είναι ανάλογη του αριθμού των τηλεθεατών»!
«Η ατομική ενέργεια δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, ούτε ενεργειακά, ούτε στρατιωτικά», δήλωνε ο Nikola Tesla (1856-1943), Σέρβος, εφευρέτης, γνωστός για τη συμβολή του στον τομέα του ηλεκτρομαγνητισμού.
«Να μην κάνουμε όνειρα για την τηλεόραση, δεν είναι δυνατή η χρηματοδότησή της». Lee De Forest, εφευρέτης της τρίοδης λυχνίας, το έτος 1926.
«Ποιος μπορεί να ενδιαφέρεται να ακούει τους ηθοποιούς να μιλάνε;» H.M.Warner, της εταιρίας Warner Brothers, το 1927, …οπαδός του βωβού κινηματογράφου!!!
«Δεν πιστεύω ότι θα γίνει ποτέ δυνατόν να απελευθερωθεί η ενέργεια του πυρήνα», είχε πει ο μεγάλος ερευνητής Ernest Rutherford (βραβείο Nobel), το έτος 1933. Ήταν ο επιστήμονας που είχε αποδείξει πειραματικά την ύπαρξη του πυρήνα μέσα στο άτομο.
«Το πρόβλημα με την τηλεόραση είναι ότι οι θεατές πρέπει να κάθονται και να κρατούν τα μάτια τους κολλημένα στην οθόνη. Η μέση αμερικάνικη οικογένεια δεν έχει χρόνο για κάτι τέτοιο. Γιʼ αυτό το λόγο, αν όχι και για άλλους, οι άνθρωποι του θεάματος είναι πεπεισμένοι, ότι η τηλεόραση δεν θα γίνει ποτέ σοβαρός ανταγωνιστής του ραδιοφώνου». Από κύριο άρθρο της εφημερίδας New York Times, το έτος 1939.
«Η τηλεόραση δεν πρόκειται να επικρατήσει στην αγορά, γιατί οι άνθρωποι θα βαρεθούν να κάθονται κάθε βράδυ και να κοιτάνε ένα κουτί!»… Ο Darryl F. Zanuck, διευθυντής της εταιρίας 20th Century-Fox το έτος 1946.
«Ποτέ δεν θα έχουμε αρκετά αυτοκίνητα για να γεμίσουμε αυτούς τους δρόμους», δήλωνε ο Charles Scott, συγκοινωνιολόγος, στη δεκαετία του 1940 για τις τεράστιες λεωφόρους του Los Angeles.
«Εκτιμώ ότι σε παγκόσμια κλίμακα υπάρχει μία αγορά για 5 υπολογιστές», είπε ο Thomas Watson, πρόεδρος της εταιρίας IBM το έτος 1943.
«Οι υπολογιστές δεν θα ζυγίζουν στο μέλλον πάνω από 1,5 τόνο», έγραψε το περιοδικό Popular Mechanics, το 1949, στις προβλέψεις του για την εξέλιξη της τεχνολογίας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 κριτήριο μεγέθους για υπολογιστές ήταν ο ENIAC που ζύγιζε περί τους 40 τόνους, οπότε 1,5 τόνος ήταν τότε ένα εντυπωσιακά χαμηλό νούμερο.
«Δεν νομίζω ότι θα μπορέσει να πάει ποτέ άνθρωπος στο φεγγάρι, είναι πολύ δύσκολο», δήλωνε ο Richard Wooly, Βρετανός αστρονόμος, το 1957, 12 χρόνια πριν από την πρώτη προσσελήνωση του διαστημοπλοίου του προγράμματος Apollo.
«Ταξίδεψα σε κάθε γωνία αυτής της χώρας και μίλησα με τους καλύτερους ανθρώπους! Μπορώ να σας βεβαιώσω ότι η επεξεργασία δεδομένων είναι ένα μύθευμα που δεν θα κρατήσει πέρα από αυτό το έτος!», είπε ο διευθυντής του αμερικάνικου εκδοτικού οίκου Prentice Hall το έτος 1957.
«Ναι, αλλά πού μπορεί να χρησιμεύσει αυτό το πράγμα;» Ένας τεχνικός της εταιρίας IBM για τον πρώτο μικροεπεξεργαστή, το έτος 1968. Αυτό μπορεί να μείνει ασχολίαστο!
«Δεν βλέπω απολύτως κανένα λόγο να χρειάζεται κάποιος ένα υπολογιστή στο σπίτι του»… σχολίασε ο Ken Olson, ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρίας Digital Equipment, το έτος 1977. Η εταιρία αυτή έχει κλείσει! Αυτονόητο, με τέτοιο εγκέφαλο στο τιμόνι της.
«E-mail is a totally unsaleable product»… είπε ο Ian Sharp, της εταιρίας Sharp Associates, το έτος 1979. Εδώ γελάμε, με τη φράση του κυρίου αυτού, που δήλωνε ότι «το e-mail είναι ένα προϊόν που δεν πουλιέται… με κανένα τρόπο»!!!
«640 KB RAM είναι αρκετά για όλες τις εφαρμογές». Το έτος 1981 ο γνωστός Bill Gates, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εταιρίας Microsoft. Ένα παράδειγμα ότι εσφαλμένη πρόβλεψη δεν σημαίνει υποχρεωτικά και επαγγελματική αποτυχία! Εξακολουθεί να είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο… μόνο που έχει αλλάξει γνώμη για τη δήλωσή του αυτή –εκ των πραγμάτων!
«Ποιος μπορεί να χρειάζεται αυτό το ασημένιο δισκάκι;»... είπε ο Jan Timmer, μέλος Δ.Σ. της εταιρίας Phillips για τη δημιουργία του Compact Disc (CD), το 1982. Μήπως;
Όλα τα προηγούμενα είναι όμως απλά πταίσματα, μπροστά στην πρόβλεψη του Charles Duell, διευθυντή της αμερικάνικης υπηρεσίας ευρεσιτεχνιών, ο οποίος αποφάνθηκε το έτος 1899, στην αλλαγή του 19ου προς τον 20ο αιώνα, μετά από δεκαετίες γεμάτες νέες εφευρέσεις και επιστημονικές ανακαλύψεις, ανατροπές και εκπλήξεις: «Ό,τι ήταν δυνατόν να εφευρεθεί, έχει ήδη εφευρεθεί» (Everything that can be Invented, has been Invented).

Κατόπιν τούτου, «Μεγάλο λόγο να μην πεις…», που λέει ο λαός μας! Και για να μην παραβλέψουμε και την πολιτική διάσταση των πραγμάτων περί εξόδου από την ύφεση … και πότε. Ακόμα κι αν οι κυβερνητικές εξαγγελίες αποδειχθούν εσφαλμένες, ας θυμηθούμε πόσοι ειδικοί και επιτυχημένοι επαγγελματίες έχουν πέσει έξω στις προβλέψεις τους. Χάλασε ο κόσμος αν αποτύχουν και οι δικοί μας… ερασιτέχνες;



Epoh.Peripatitis@gmail.com



Δεν υπάρχουν σχόλια: