Τα κέρματα

Ο Πυθαγόρας δεν πολιτικολογεί, διότι δεν είναι η δουλειά του, ούτε έχει τόσες γνώσεις και ενημερώσεις για τα τεκταινόμενα στην χώρα μας. Διαβάζοντας τις σημερινές ειδήσεις και σε συνδυασμό με αυτά που ακούμε τις τελευταίες ημέρες, αισθάνεται την ανάγκη να κάνει ένα σχόλιο.
Η είδηση: Ατομικό εκπτωτικό κουπόνι μέχρι και 50% σε ανέργους για τρόφιμα πρώτης ανάγκης καθώς και για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ετοιμάζει το υπουργείο Εργασίας, στο πλαίσιο της πολιτικής της κυβέρνησης για την ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων ομάδων του πληθυσμού.
Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, θα έχουμε προμήθεια ορισμένων τροφίμων με δελτίο, (και ας λέγεται κουπόνι), αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν και μαυραγορίτες. Πόσοι από τους σημερινούς οικογενειάρχες ζήσανε την κατοχή για να έχουν προσωπική αντίληψη τι σημαίνει αυτό το κουπόνι; Ας ρωτήσουμε εκείνους τους ηλικιωμένους που περάσανε αυτό το στάδιο, θα μας πούνε όλοι, για την φτώχια και την σκλαβιά.
Σήμερα έχουμε φτώχια γύρω μας, ένα παράδειγμα πρόχειρο που εβίωσα πριν από λίγες μέρες, είναι το παρακάτω.
Στο μπακάλικο (Super-market) στα Ελληνικά! Στο διπλανό χωριό που ψωνίζω, λέγοντας καλημέρα και ανταλλάσσοντας δυο κουβέντες με τον καταστηματάρχη, αποφεύγοντας τα μεγάλα και απρόσωπα καταστήματα, φάνηκε ένας ιερέας, κομίζοντας ένα σακουλάκι κέρματα, είσπραξη ενός πανηγυριού, να τα ανταλλάξει με χαρτονομίσματα. Η απάντηση του καταστηματάρχη ήταν αρνητική, δεν έχω χοντρά, όσοι έρχονται ψωνίζουν μόνον με ψιλά, ο παπάς επέμενε, και ανοίγοντας το ταμείο του έδειξε ότι δεν υπήρχε ούτε ένα πενηντάρικο. Ο παπάς μελαγχόλησε, είσαι το τρίτο μαγαζί που δεν έχει χαρτονομίσματα, στην παρατήρηση μου δε, γιατί δεν πας Παπά στην τράπεζα; ¬ Η τράπεζα με απαξιώνει για τόσα χρήματα, θέλει να τα αφήσω και την άλλη μέρα να ξαναπάω. Το πόσον για το οποίον μιλάμε είναι μόλις τετρακόσια ευρώ.
Από αυτό και μόνον το επεισόδιο μπορεί κανείς να κρίνει την οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε ως χώρα. Η οικονομική αυθυπαρξία είναι προϋπόθεση για την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Εξωτερική πολιτική ασκούν τα ελεύθερα κράτη, είμαστε άραγε ελεύθεροι ή υποταγμένοι σε κάποιον όπως και αν λέγεται αυτός, που με την εξουσία του κατακτητή μας επιβάλει τώρα και το δελτίο στα τρόφιμα; Μήπως βιώνουμε κατοχή και δεν το ξέρουμε;