Με βλέπεις;

Kλείσε τα μάτια σου και περπάτα πάνω από κάθε δύσκολη στιγμή. Μη φοβηθείς, κάποιος θα βρεθεί εκεί. Όταν τ΄ανοίξεις, θα δεις τι σου απέμεινε. Με βλέπεις;

Με αυτές τις δύο αράδες η καλή μας Φένια, μας δονεί για ακόμα μια φορά το συναίσθημα. Σε κάθε δύσκολη στιγμή πάντα υπάρχει λύση και βοήθεια απρόσμενη για όλους τους ανθρώπους και κυρίως για όλες τις καταστάσεις.

Το δοξαστικό της λιτής του Κυριακής παραλήτου Ποίημα τού Κουμουλά λέει χαρακτηριστικά.

Ἐπὶ τὴ Προβατικὴ κολυμβήθρα, ἄνθρωπος κατέκειτο ἐν ἀσθενείᾳ, καὶ ἰδὼν σὲ Κύριε ἐβόα, Ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα, ὅταν ταραχθῆ τὸ ὕδωρ, βάλη μὲ ἐν αὐτῷ, ἐν ὧ δὲ πορεύομαι, ἄλλος προλαμβάνει με, καὶ λαμβάνει τὴν ἴασιν, ἐγὼ δὲ ἀσθενῶν κατάκειμαι, καὶ εὐθὺς σπλαγχνισθεὶς ὁ Σωτήρ, λέγει πρὸς αὐτόν, Διὰ σὲ ἄνθρωπος γέγονα, διὰ σὲ σάρκα περιβέβλημαι, καὶ λέγεις ἄνθρωπον οὐκ ἔχω; ἄρόν σου τὸν κράββατον καὶ περιπάτει, Πάντα σοὶ δυνατά, πάντα ὑπακούει, πάντα ὑποτέτακται, πάντων ἡμῶν μνήσθητι, καὶ ἐλέησον Ἅγιε, ὡς φιλάνθρωπος.

Σε κάθε δύσκολη στιγμή πρέπει να έχομε θάρρος και σιγουριά πως πάντα υπάρχουν δυσκολότερα, τα οποία πιθανόν να έρθουν.
Μεγάλη η εισαγωγή σήμερα, αλλά την θεωρώ αναγκαία για να μπούμε στο κλήμα του θέματος που μας απασχολεί σήμερα. Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα τρόπο που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις τις ζωής του σύμφωνα με τις εμπειρίες και τα βιώματα του, αλλά πέφτει στο σφάλμα να νομίζει πως όλοι σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο. Αυτό είναι ένα μειονέκτημα, διότι πολλές φορές οδηγεί σε παρεξηγήσεις χωρίς λόγο και ουσία. Αυτό που ένας θεωρεί χιούμορ, ο αποδέκτης θεωρεί ειρωνεία. Σε άλλη περίπτωση εκεί που ένας δείχνει ενδιαφέρον ο άλλος το θεωρεί αδιακρισία, ή ακόμα την συμβουλή ως εξαναγκασμό. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του εγωκεντρισμού, παράγωγο του εγωισμού. Ο χρυσός κανόνας είναι «μην λες την γνώμη σου αν δεν στην ζητήσουν».
Πρόσφατα έκανα την γκάφα ξεφεύγοντας από τον κανόνα αυτόν, να συμβουλέψω ένα άτομο για κιλά του με πολύ ενδιαφέρον και αγάπη, με αποτέλεσμα εκ διαμέτρου αντίθετα από το αναμενόμενο. Θεωρήθηκα είρων, και παρεξηγήθηκα. Ας είναι καλά: δεν περίμενα αντιμετώπιση τέτοια λόγω της πολύχρονης γνωριμίας.
Η αντιμετώπιση των όποιων δυσκολιών στην ζωή μας ξεπερνιούνται ευκολότερα αν διαθέτουμε στοιχειώδες χιούμορ. Είναι λίγη αυτή η ζωή γιατί να μην χαιρόμαστε; Γιατί να μην συμβιβαστούμε με όσα έχουμε και να δοξάσουμε το Θεό που τα έχουμε; Δεν είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να είναι εξ ίσου έξυπνοι, εξ ίσου επιτήδειοι ή εξ ίσου όμορφοι, άλλοι είναι καλοφτιαγμένοι, άλλοι γυμνασμένοι και άλλοι ευτραφείς, άλλοι έξυπνοι και άλλοι αφηρημένοι, αυτή η ποικιλία είναι που δίνει νόημα ενδιαφέρον στην ζωή μας. Κοινή συνισταμένη πρέπει να είναι η προσπάθεια βελτίωσης του εσωτερικού μας κόσμου. Να συμβιβαστούμε με ότι είμαστε και να το δείχνουμε.
Είναι υποκρισία όταν εμφανίζω ένα πρόσωπο διαφορετικό από εκείνο που είμαι πραγματικά, διότι θα φανερωθεί κάποια μέρα και τότε θα ντρέπομαι και αναδρομικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην εκδηλωθεί και να μην φανεί ο χαρακτήρας του ανθρώπου και τότε ταπεινώνεσαι υποχρεωτικά όταν σε σπρώχνουν εκεί που έπρεπε να κάτσεις μόνος σου. Μοιάζει με εκείνη την ιστορία του περήφανου που πήγε προσκεκλημένος σε ένα δείπνο και έκατσε στο τραπέζι όπου τον βόλευε, χωρίς να περιμένει τον οικοδεσπότη, ο οποίος όταν ήρθε τον σήκωσε και τον οδήγησε σε υποδεέστερη θέση.
Έγραφα κι άλλοτε πως είμαι τυχερός για το πλήθος των γνωριμιών που έχω κάνει σε όλα τα επίπεδα. Έχω γνωρίσει επισήμους που δεν αξίζουν τίποτα και απλοϊκούς ανθρώπους γεμάτους αρχοντιά, ακόμα σπουδαγμένους απαίδευτους και αγράμματους εξαιρετικά καλλιεργημένους. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως «άλλο πράγμα είναι η μόρφωση και η γνώση και τελείως διαφορετικό η παιδεία» το τελευταίο είναι προνόμιο, όσο περνούν τα χρόνια όλο και πιο δυσεύρετο.