Μέχρι εχθές πίστευα πως η ζήλια είναι απαράδεκτη και μόνο ανθρώπινη συμπεριφορά, σήμερα νομίζω πως πρέπει ν’ αλλάξω γνώμη. Έγραφα πως φεύγοντας ο νοτιάς μπορεί να συνετισθεί και να φυσά λιγότερο, αφού είναι αμφίβολο αν κάποιος θα επιλαμβάνεται των καταστροφών του, και ζήλεψε την αναφορά αυτή ο βοριάς και μας άλλαξε τα φώτα.
Είναι πολλά τα Μποφώρ που έχει ο βοριάς δυο μέρες τώρα, φούσκωσε την θάλασσα τόσο που χτυπά μανιασμένη στην μάνδρα. Έβγαλε την σαβούρα τουλάχιστον δέκα μέτρα έξω, ενώ τα βραχάκια καλυφθήκανε από το νερό. Το πηγάδι έχει γεμίσει θάλασσα και οι βρύσες στο κατάλυμα βγάζουν αφρό. Τα δένδρα αποψιλώθηκαν και τα λουλούδια όλα από αλάτι μαράζωσαν. Το κρύο αντέχεται επειδή ο αέρας είναι δυνατός. Γιατί βοριά μας θύμωσες; Επειδή δεν σε ανέφερα; Σε αναφέρω τώρα και δεν λέω τα καλλίτερα λόγια για σένα.
Και πριν από λίγα χρόνια είχαμε της ίδιας εντάσεως βοριάδες και σε απόσταση περίπου 6 χιλιομέτρων από εδώ είχε ανεβεί η θάλασσα στον δρόμο και πλημύρισε σπίτια. Η χθεσινή κακοκαιρία απέκλισε την κυκλοφορία στους δρόμους. Σε κάποιες περιπτώσεις το κύμα ήταν τέτοιο που νόμιζες πως βρισκόσουν σε πλεούμενο, σύμφωνα με την αφήγηση ενός οδηγού σήμερα. Οι φρονιμότεροι οδηγοί προτίμησαν τον περιφερειακό δρόμο ως ασφαλέστερο. Φαίνεται πως ήρθε ο χειμώνας, καλώς να ορίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου