Απεργία

Απεργία

Ένα από τα πλέον αξιόμαχα όπλα των εργαζομένων κατά της εργοδοσίας είναι η απεργία. Όταν όμως φτάσει η στιγμή που ο εργοδότης και ο εργαζόμενος πολεμούν μεταξύ τους έχει χαθεί το παιχνίδι της παραγωγικής διαδικασίας. Ο εργοδότης είναι εκείνος που πληρώνει τις υπηρεσίες του εργαζόμενου, αν οι αμοιβές είναι ικανοποιητικές ή όχι αφορά την μεταξύ τους συμφωνία. Η πολιτεία έχει θεσπίσει νόμους που ασφαλίζουν τους εργαζόμενους από τις καταχρήσεις των εργοδοτών και αντίστοιχα τις επιχειρήσεις  υπερβολικές απαιτήσεις των εργατών.

Όταν όμως η ίδια η πολιτεία είναι ο εργοδότης τι γίνεται;

Ας δούμε κατ΄αρχάς την ετοιμολογία της απεργίας. Ένα Α στερητικό δίνει το νόημα πως δεν εργάζομαι. Απεργώ επομένως σημαίνει δεν εργάζομαι για όσο καιρό διεκδικώ κάτι. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως παρακωλύω ή εμποδίζω την ομαλή λειτουργία του συνόλου ή ακόμα περισσότερο εκβιάζω με την στάση μου.

Παλαιότερα αγανακτούσα με εκείνους του κλείνανε τους δρόμους διεκδικώντας κάτι, σήμερα αγανακτώ με τους απεργούς της ΔΕΗ. Είναι δημόσιο αγαθό η ηλεκτροδότηση. Η πρόοδος της επιστήμης έχει εφεύρει πολλούς αυτοματισμούς και η ηλεκτροδότηση της Ελλάδα γίνεται απρόσκοπτα, χωρίς να υπεισέρχομαι στα πόσα πληρώνει ο κάθε ένας από εμάς.

Απεργούν οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ, είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους, γιατί όμως κόβουν την παροχή ρεύματος; Για να αγανακτήσουμε ως λαός εναντίον του εργοδότη; Μάλλον το αντίθετο καταφέρνουν, αγανακτούμε εναντίον των συνδικαλιστών εκείνων που δεν μπορούν να κατανοήσουν την έννοια της λέξεως απεργώ.  Επαναλαμβάνω απεργώ δεν σημαίνει παρακωλύω την ομαλή εξέλιξη, σημαίνει δεν εργάζομαι, θα ήταν συγχωρητέο ίσως να μην επισκευάζουν μια ενδεχόμενη ζημιά, αφού απεργούν,  δεν είναι συγχωρητέο να κατεβάζουν τους διακόπτες επιλεκτικά και προγραμματισμένα, αυτό δεν είναι απεργία είναι σαμποτάζ.

Γράφω αυτό το κείμενο επειδή εχθές το βράδυ είχε διακοπεί το Ηλεκτρικό ρεύμα σε μια στιγμή που βρισκόμουν στον νεφελοποιητή. για όσους αγνοούν είναι ένα μηχάνημα που σπρώχνει στα πνευμόνια με μορφή νέφους το φάρμακο. Τρείς φορές την ημέρα σε τακτά διαστήματα υφίσταμαι αυτήν την θεραπεία. Στα μισά της χθεσινοβραδινής δόσης κόπηκε το ρεύμα μετά  από ένα σκαμπανέβασμα της τάσεως, αποτέλεσμα πρώτον να σταματήσει η θεραπεία και δεύτερον να καεί ο νεφελοποιητής, η αξία του περίπου 300 ευρώ. Και διερωτώμαι;

Τι φταίω εγώ να πληρώσω τις διεκδικήσεις αυτές με αυτόν τον τρόπο;

Εάν εγώ έχασα έναν νεφελοποιητή, ποιος μπορεί να πεί με βεβαιότητα πως κάποιος άλλος συνάνθρωπος μας δεν ήταν εκείνη την ώρα σε κάποιο άλλο μηχάνημα υποστηρίξεως της αναπνοής ή της καρδιάς ή ότι βάλει καθείς με τον νού του, δεν έχασε την ζωή του;

Τελειώνω με ένα ερώτημα που απευθύνω κυρίως σε μένα, τι κάθεσαι  γράφεις, θα ενδιαφερθεί κανείς να ακούσει μια ακόμα ασήμαντη διαμαρτυρία; Απλά εκτονώνομαι