«Αγωνίσου να πετύχεις» Μια πολύ διαδεδομένη ρήση που
οι μεγαλύτεροι σε ηλικία προτρέπουν τους νεώτερους να αγωνιστούν στην ζωή. Μια φράση
που επιδέχεται πολλών ειδών ερμηνείες. Είμαι και εγώ μιας κάποιας ηλικίας με
αρκετές εμπειρίες στην ζωή, αλλά αυτήν την φράση δεν την συνηθίζω. Η οικονομική
κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια
θα έλεγα σε αλλοτινές εποχές που οι νεώτεροι άνθρωποι δεν έχουν γνωρίσει και
δεν μπορούν να φανταστούν, περισσότερο δε τις ζήσουν. Δεν μπορεί να φανταστεί ο
νέος σήμερα πως μπορεί να υπάρχει ζωή και χωρίς φορητό τηλέφωνο, όχι το τυχαίο
αλλά εκείνο που παρέχει πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Ο αγώνας της ζωής διαφέρει κατά πολύ από εκείνον
που οι αθλητές καλούνται να δώσουν. Στον αθλητισμό υπάρχουν λογής-λογής
αγωνίσματα, είτε ομαδικά είτε ατομικά όλα όμως με κανόνες, αντίθετα στη ζωή δεν
υπάρχουν κανόνες και αν υπάρχουν δεν εφαρμόζονται επειδή δεν υπάρχει διαιτητής
να επιβάλει την τάξη με το κύρος του. Τα ομαδικά παιχνίδια όσο περνούν τα
χρόνια εξαφανίζονται. Στην αρχή η διάλυση των χωριών με την αστυφιλία της δεκαετίας
του 50 και την μετανάστευση του 60 και 70 και η διάλυση της οικογένειας με την
εικονική πραγματικότητα των δανείων του 80 και 90 μας έκαναν όλους αθλητές
ατομικών αθλημάτων. Δεν είμαι εναντίων του αθλητισμού, κάθε άλλο μάλιστα,
άλλωστε και εγώ παιδί υπήρξα αθλητής έστω και αν δεν είχα ποτέ τις επιδόσεις που
επιθυμούσα.
Επανέρχομαι στο θέμα ατομικά αγωνίσματα και στον βασιλιά
των αθλημάτων που είναι ο στίβος. Καλούμαστε να τρέξουμε στην ζωή. Η ώρα που γεννιόμαστε
είναι η αφετηρία, ο τερματισμός του καθενός διαφέρει και το σημαντικότερο είναι
άγνωστος. Τρέχουμε με τι κανόνες; Απλά τρέχουμε. Άλλη διαδικασία ακολουθεί ένας
κατοστάρης και τελείως διαφορετική ο μαραθωνοδρόμος, στην διπλανή γραμμή τρέχει
ό μεσαίων αποστάσεων και στη παραδίπλα ο εμποδιστής. Τρέχουν όλοι και
παρασύρονται από τους διπλανούς τους, και βλέπουμε τον κατοστάρη να κρατεί
δυνάμεις και τον μαραθωνοδρόμο να σπινάρει, κανείς δεν βλέπει και αν βλέπει δεν
καταλαβαίνει εκείνους του αθλητές που αλλάζουν τις σκυτάλες, γιατί ακόμα και
στον στίβο υπάρχουν ομαδικά αθλήματα και πριν κουραστεί ο ένας παραλαμβάνει ο άλλος.
Η ομάδα, η κάθε είδους ομάδα είναι πάντα πιο παραγωγική από την μονάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου