Πατρίδα

Συλλογιζόμενος τα όσα αυτές τις ημέρες ακούμε, για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται, λες, και ίσαμε σήμερα ήταν εύκολες, αναφέρθηκα στους Έλληνες τους εξωτερικού, την μεγάλη κοινότητα των αποδήμων. Αποτέλεσμα η νοσταλγία να με καταλάβει και να αναζητήσω, ένα ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη στο Αναγνωστικό της Ε΄. τάξεως του δημοτικού.

Πατρίδα
-Ξένε, ποὺ μόνος κι ἔρημος σὲ ξένους τόπους τρέχεις,
πές μου ποιὸς εἲν’ ὁ τόπος σου καὶ ποιὰ πατρίδα ἔχεις;

-Στ’ ἀγαπημένο μου χωριὸ πάντα χαρὲς καὶ γέλια
στ’ ἁλώνια τραγουδιῶν φωνές, ξεφάντωμα στ’ ἀμπέλια,
κι ὅταν χορεύη ἡ λεβεντιὰ τῆς Πασχαλιᾶς τὴ μέρα,
βροντοχτυπάει τὸ τούμπανο καὶ κελαηδεῖ ἡ φλογέρα

Στὴν μακρινὴ πατρίδα μου ἔχει εὐωδιὰ καὶ χάρη
τὸ ταπεινότερο δεντρί, τὸ πιὸ φτωχὸ χορτάρι
στοὺς κλώνους τῆς ἀμυγδαλιᾶς σμίγουν ἀνθοὶ καὶ χιόνια
καὶ φέρνουνε τὴν ἄνοιξη γοργὰ τὰ χελιδόνια.

Στῶν μαγεμένων τῆς βουνῶν τὰ μαρμαρένια πλάγια
γλυκολαλοῦνε πέρδικες καὶ κλαίει ἡ κουκουβάγια.
Ἡ ἀσημένια θάλασσα μ’ ἀφροὺς τὴν περιζώνει
κι ὁ οὐρανὸς μὲ τὰ’ ἄστρα τοῦ τὴν χρυσοστεφανώνει.

Τὴ μακρινὴ πατρίδα μου, πρὶν ἡ σκλαβιὰ πλακώση,
τὴ δόξασε ἡ παλληκαριά, τὴ φώτιζεν ἡ γνώση.
Καὶ τωρ’ ἀπὸ τὴ μαύρη γῆ, τὴ γῆ τὴ ματωμένη,
πρόβαλε παλ’ ἡ Λευτεριὰ σὰν πρῶτα ἀντριωμένη!

-Φτάνει! . . .Τὴ χώρα, πού μου λές, τὴ γνώρισα, τὴν εἶδα!
Τὴ μακρινὴ πατρίδα σου ἔχω κι ἐγὼ πατρίδα! . . .

Γεώργιος Δροσίνης.

Με την χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, ήλθα σε επαφή με συνομήλικους από εκείνα τα χρόνια, του δημοτικού σχολείου. Κάποιοι ήρθαν στην πατρίδα, κάποιοι άλλοι ήρθαν δεν άντεξαν και ξανάφυγαν, άλλοι πάλι δεν δοκίμασαν καθόλου να ζήσουν εδώ, αναζητώντας αλλού καλλίτερη τύχη. Στα τέσσαρα σημεία του ορίζοντα σκόρπισε εκείνη η μεγάλη παροικία. Ενδεικτικό είναι, πως παρακολουθούν τον Πυθαγόρα, από δεκαπέντε διαφορετικά κράτη, τόσο έχει απλωθεί εκείνη η γενιά. Εύχομαι να μας ανακαλύψουν κι άλλοι να έρθουν στην παρέα μας, να πουν μαζί μας
Τὴ μακρινὴ πατρίδα σου ἔχω κι ἐγὼ πατρίδα! . . .