Καλό Πάσχα.

Τήν ψυχωφελή, πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν, καί τήν αγίαν εβδομάδα τού Πάθους σου, αιτούμεν κατιδείν Φιλάνθρωπε, τού δοξάσαι έν αυτή τά μεγαλείά σου, καί τήν άφατον διημάς οικονομίαν σου, ομοφρόνως μελωδούντες, Κύριε δόξα σοι.

Με αυτόν τον ύμνο σήμερα αποχαιρετούμε την Μεγάλη Σαρακοστή, και εορτάζουμε την «κοινήν Ανάστασιν». Την ανάσταση όλων των ανθρώπων, στο πρόσωπο του Λαζάρου.
Τεταρταίος, δηλαδή τέσσαρες ημέρες στον τάφο, αυτό δεν ήταν εμπόδιο για την ανάσταση του.
Το άγνωστο του θανάτου, είναι αυτό που κάνει το άνθρωπο να τον φοβάται. Του Κυρίου μας όμως ο θάνατος τον νίκησε. Έτσι ο Χριστιανός, απαγγέλει στο «Σύμβολο της Πίστεως» (Προσδοκώ ανάσταση νεκρών, και ζωή του μέλλοντος αιώνος).
«Ει γαρ πιστεύομεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας, δια του Ιησού άξει συν αυτώ».
Ο Χριστιανός δεν φοβάται τον θάνατον, γιατί ξέρει, πως τότε αρχίζει η ζωή. Γνωρίζει καλά πως από τον Τάφο ανέτειλε η Ζωή. Η ολιγοπιστία και ο εγωισμός μας όμως, δεν τα αποδέχονται εύκολα αυτά τα νοήματα, (ποιος γύρισε, να μας πεί) λένε κάποιοι. Γύρισε ο Λάζαρος. Και ο Λάζαρος είναι ο καθημερινός άνθρωπος. (Τον ανέστησε επειδή ήταν φίλος Του), θα πουν κάποιο άλλοι. Όλοι οι χριστιανοί είναι φίλοι Του στο διηνεκές, βαπτιστίκαν στο όνομα Του, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό.
Θάνατος και ζωή είναι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, το νόμισμα είναι ο άνθρωπος.
Το έμβρυο όντας στην κοιλιά της μάνας του, ασφαλισμένο είναι ευτυχισμένο, και δεν θέλει να βγει έξω. Αγνοεί πως ο κόσμος που το περιμένει είναι ασύγκριτα πιο ευρύχωρος άνετος και μεγάλος, και βγαίνει κλαίοντας. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον άνθρωπο, αγνοεί το τι τον περιμένει, και γαντζώνεται και παλεύει να μην φύγει από αυτόν τον κόσμο. Στο τέλος θα φύγει, όπως και το έμβρυο, στο τέλος θα το πάρουν με καισαρική, που λέει ο λόγος.
Δεν φεύγει κλαίγοντας ο Χριστιανός, γιατί ξαναγεννιέται. Κακώς κλαίνε στον θάνατο, όποιος κλαίει το νεκρό, δεν πιστεύει στον Θεό. Ο θάνατος είναι χαρά.
Την αυριανή «Κοινήν Ανάστασιν» θα διαδεχθεί σε μία εβδομάδα Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Αναστήτω ο Θεός, καί διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, καί φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν.
Ως εκλείπει καπνός, εκλιπέτωσαν, ω τήκεται κηρός από προσώπου πυρός.
Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου τού Θεού, καί οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν.
Αύτη η ημέρα, ήν εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα, καί ευφρανθώμεν εν αυτή.

Αναστάσεως ημέρα, καί λαμπρυνθώμεν τή πανηγύρει, καί αλλήλους περιπτυξώμεθα, Είπωμεν αδελφοί, καί τοίς μισούσιν ημάς, Συγχωρήσωμεν πάντα τή Αναστάσει, καί ούτω βοήσωμεν, Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, καί τοίς εν τοίς μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.

Για την Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα, ο Πυθαγόρας θα σιγήσει.
Πασχαλιάτικο δώρο σε όλους τους φίλους και αναγνώστες, είναι το παρακάτω Blog http://topaliatzidiko.blogspot.com/
 ….. με πολλά ρετρό θέματα και θεάματα. Επειδή οι περισσότεροι αναγνώστες, αν εξαιρέσουμε του Δαμανιανούς πού τους θεωρώ παιδιά μου, τα έχετε τα χρονάκια σας, θα ενθουσιαστείτε, κάνοντας ένα ταξίδι προς τα πίσω.