Προς φιλόζωους

Από τις σελίδες του Facebook, παρακολουθώ την δράση κάποιων συνανθρώπων μας, που θέλουν να λέγονται φιλόζωοι ή που αυτοχαρακτηρίζονται ως τέτοιοι.
Υπάρχουν και οργανωμένοι σύλλογοι, με αντικείμενο την προστασία κάποιων συγκεκριμένων ειδών, φώκιες, φάλαινες, χελώνες και πάει λέγοντας. Πριν από λίγες μέρες διάβασα για τον ζωολογικό κήπο στην Κίνα, που φιλοξενεί τίγρεις, από την Σιβηρία, και ψοφούν από την πείνα, επειδή τους ταΐζουν κόκαλα κοτόπουλου, κοστίζει δε περί τα 900 ευρώ το μήνα η διατροφή της κάθε μιας. Στην Ελλάδα μας με αυτά τα χρήματα ζή μια οικογένεια, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Θεμιτά είναι όλα τα παραπάνω, εφ’ όσον δεν υπερβαίνουν τα όρια. Η υπερβολή αρχίζει όταν εξομοιώνουμε τον άνθρωπο με τα ζώα. Φροντίζουμε αυτά με ανθρώπινα κριτήρια, και δεν αφήνουμε την φύση να εξισορροπήσει μόνη της.
Δεν έχουν δουλειά στις πολιτείες τα ζώα. Χρειάζονται χώμα για να ζουν φυσιολογικά. Αυτό δεν αναπληρώνεται με τίποτα. Ένα παράδειγμα θα αναφέρω μόνον. Σε μια πληγή οποιουδήποτε ζώου, αν βάλουμε φάρμακο, και αφήσουμε το ζωντανό ελεύθερο, θα βγάλει τις γάζες, θα τρέξει όπου υπάρχει νερό και θα βάλει το πληγωμένο μέλος στην λάσπη. Εκεί θα βρει την γιατρειά του, είναι προικισμένο από την φύση με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και επιβιώνει. Αν δεν το φάνε άλλα ζώα δυνατότερα, εκεί ακριβώς βρίσκεται η ισορροπία της.
Ψλ48:13 και άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκεν, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσιν τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς.
Ο άνθρωπος, όπως ο ψαλμωδός μας λέει ομοιώθηκε με αυτά, και θέλησε να τα εξουσιάσει. Και πείρε από αυτά κάποια οικόσιτα. Τα φρόντιζε όχι από αγάπη προς αυτά, αλλά για να τα φάει. Δεν του αρκούσε για τροφή, όσα έβγαζε η γή και η θάλασσα. Και όμως αν δούμε τα δόντια του ανθρώπου δεν είναι φτιαγμένα για να τρώνε σάρκες, γι’ αυτό τα έψησε πρώτα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εύγλωττο, καλά τα πρόβατα και τα κατσίκια, τα φρόντιζε για την τροφή του όπως και τις γελάδες. Τις καμήλες και τα γαϊδούρια, για μεταφορικά, όπως και τα άλογα. Τις κότες και τα περιστέρια επίσης. Τα σκυλιά και τα γατιά τι χρειαζόντανε.
Ζώα αντιπαραγωγικά και μη βρώσιμα. Τουλάχιστον από αυτήν την μεριά του πλανήτη. Είναι τυχαίο άραγε που στις πολιτείες, υπάρχουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα αυτά τα δύο είδη.
Δεν είναι τυχαίο, εκδηλώνει ο άνθρωπος το πάθος της κυριαρχίας, και αφού δεν τον ακούνε οι άλλοι άνθρωποι στρέφεται στα ζώα, αυτά δεν έχουν γνώμη, μόνο στομάχι. Θα φάνε αν υπακούουν στα κελεύσματα του αφεντικού τους. βλέπουμε έτσι σκυλιά με ζακέτες και γάτες με παπούτσια.
Και αν θεωρήσουμε όλα αυτά φυσιολογικά, θα πάμε ένα βήμα παραπέρα. Η χρήση αυτών των ζώων. Στα πιο παλιά χρόνια υπήρχαν οι αρένες που θανατώνονταν οι σκλάβοι, σήμερα υπάρχουν τα τσίρκο, που τα μαστιγώνουν οι θηριοδαμαστές.
Υπάρχει όμως και μια άλλη χρήση αυτών των ζώων, απαράδεκτη κατ’ εμέ. Η αστυνόμευση του ανθρώπου από τα ζώα. Γνωρίζαμε την έφιππη αστυνομία, γνωρίζαμε τα αστυνομικά σκυλιά, στην ανακάλυψη των ναρκωτικών ουσιών, αλλά αυτό που είδα σε ένα βίντεο, σε αυτήν την διεύθυνση, http://troktiko.blogspot.com/2010/03/blog-post_1399.html , με τρόμαξε.
Ο εκπαιδευτής παρά το γεγονός πως φορά ξύλινο χέρι (νάρθηκα) σφαδάζει από τον πόνο, και η δύναμη του σκύλου τέτοια που τον εκπαραθυρώνει. Είναι τελικά ο άνθρωπος στο έλεος του σκύλου, και αν δεν προφτάσει ο κύριος του, θα τον σκοτώσει.
Είναι τόσο άγρια τα ένστικτα αυτού του ζώου, ή μήπως επεμβαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας, και κάνει τα σκυλιά αυτά ελεγκτές της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Εδώ τίθεται ένα ερώτημα, τι κάνουν οι φιλόζωοι;
Μήπως τελικά εκείνος που έκανε την ταινία (η ληστεία με τα ντόπερμαν), είχε χάρισμα προφητικό;
Κλείνοντας, παρά το γεγονός ότι είμαι σκυλοδαγκωμένος, συντηρώ σκύλους και γάτες πολλά χρόνια τώρα, τα οποία ζωντανά ουδέποτε περάσανε το κατώφλι της πόρτας μου. Για αυτά είναι ο κήπος, για αυτά είναι το χώμα, το χαλί και ο καναπές είναι για τους ανθρώπους.
Επιπλέον οφείλω να δηλώσω πως ο καλύτερος σκύλος διαχρονικά υπήρξε ο Πλούτο του Μίκι Μάους, και εδώ δεν σηκώνει αντίρρηση.