Κατ’ αρχάς φίλε ανώνυμε, γιατί δεν χρησιμοποιείς ένα ψευδώνυμο έστω, να έχεις κάποια υπόσταση; Στο διαδίκτυο, ας μην κρυβόμαστε δεν υπάρχει ανώνυμος, υπάρχει το ID σου δηλωμένο και σε ανακαλύπτουμε όποτε χρειαστεί, εσύ φυσικά αγνοείς ακόμα και το τι είναι αυτό, αλλά δεν πειράζει.
Ακόμα και από τον τόπο που στέλνεις το μήνυμα σου, μπορώ να σε εντοπίσω, μην αμφιβάλεις. Αδιαφορώ διότι δεν σε θεωρώ σημαντικό.
Στο κυρίως θέμα τώρα, έχεις δίκιο λέγοντας πως αυτός ο ύμνος δεν είναι ο μόνος που δεν ακούει κανείς από το εκκλησίασμα, από την οχλοβοή που γίνεται μετά την επιστροφή του Επιταφίου Χριστού, κανείς δεν ακούει της Προφητείας Ἰεζεκιὴλ τὸ Ἀνάγνωσμα (Κέφ. ΛΖ', 1-14).
Θα την αναρτήσω για όσους ενδιαφέρονται να την διαβάσουν.
Έχεις άδικο να ισχυρίζεσαι πως μόνο πολυτονικά πρέπει να αποδίδονται τα κείμενα αυτά. Χάνουν ασφαλώς από το νόημα τους, πολλές φορές, αλλά αναλογίσου πόσοι δεν διαθέτουν πολυτονικές γραμματοσειρές, και βλέπουν τετράγωνα αντί για γράμματα. Και αν εσύ είσαι βολεμένος στην Ελλάδα μας, σκέψου πως τον Πυθαγόρα τον βλέπουν από περισσότερες των είκοσι χωρών. Σημασία έχει να διαβάσουν και να εντρυφήσουν στα γραφόμενα. Δεν κινδυνεύει η πίστη των Πατέρων μας από δύο περισπωμένες και λίγες δασείες. Ο φανατισμός και τα άκρα είναι πάντα του διαβόλου.
Το κείμενο της προφητείας σε μονοτονικό πρώτα, χάριν γούστου και ύστερα σε πολυτονικό.
Προφητείας Ιεζεκιήλ τό Ανάγνωσμα
(Κεφ. ΛΖ', 1-14)
Εγένετο επ' εμέ χείρ Κυρίου, καί εξήγαγέ με εν πνεύματι Κυρίου, καί έθηκέ με εν μέσω τού πεδίου, καί τούτο ήν μεστόν οστέων ανθρωπίνων, καί περιήγαγέ με επ' αυτά, κύκλωθεν κύκλω, καί ιδού πολλά σφόδρα, επί προσώπου τού πεδίου, καί ιδού ξηρά σφόδρα. Καί είπε πρός με. Υιέ ανθρώπου, εί ζήσεται τά οστέα ταύτα; καί είπα. Κύριε, Κύριε, σύ επίστασαι ταύτα. Καί είπε πρός με. Προφήτευσον επί τά οστά ταύτα, καί ερείς αυτοίς. Τά οστά τά ξηρά, ακούσατε λόγον Κυρίου, τάδε λέγει Κύριος τοίς οστέοις τούτοις. Ιδού εγώ φέρω εις υμάς πνεύμα ζωής, καί δώσω εις υμάς νεύρα, καί ανάξω εις υμάς σάρκας, καί εκτενώ εφ' υμάς δέρμα, καί δώσω πνεύμά μου εις υμάς, καί ζήσεσθε, καί γνώσεσθε, ότι εγώ ειμι Κύριος. Καί προεφήτευσα, καθώς ενετείλατό μοι Κύριος. Καί εγένετο φωνή εν τώ εμέ προφητεύσαι, καί ιδού σεισμός, καί προσήγαγε τά οστά, εκάτερον πρός τήν αρμονίαν αυτού. Καί είδον, καί ιδού επ' αυτά νεύρα καί σάρκες εφύοντο, καί ανέβαινεν επ' αυτά δέρμα επάνω, καί πνεύμα ουκ ήν εν αυτοίς. Καί είπε πρός με. Προφήτευσον, επί τό πνεύμα, υιέ ανθρώπου, προφήτευσον, καί είπε τώ πνεύματι. Τάδε λέγει Κύριος Κύριος. Εκ τών τεσσάρων πνευμάτων ελθέ, καί εμφύσησον εις τούς νεκρούς τούτους, καί ζησάτωσαν. Καί προεφήτευσα, καθ' ό, τι ενετείλατό μοι, καί εισήλθεν εις αυτούς τό πνεύμα, καί έζησαν, καί έστησαν επί τών ποδών αυτών, συναγωγή πολλή σφόδρα. Καί ελάλησε Κύριος πρός με, λέγων. Υιέ ανθρώπου, τά οστά ταύτα, πάς οίκος Ισραήλ εστιν, αυτοί λέγουσι. Ξηρά γέγονε τά οστά ημών, απώλωλεν η ελπίς ημών, διαπεφωνήκαμεν. Διά τούτο προφήτευσον, καί ειπέ πρός αυτούς. Τάδε λέγει Κύριος Κύριος. Ιδού εγώ ανοίγω τά μνήματα υμών, καί ανάξω υμάς εκ τών μνημάτων υμών, καί εισάξω υμάς εις τήν γήν τού Ισραήλ, καί γνώσεσθε, ότι εγω' ειμι Κύριος, εν τώ ανοίξαί με τούς τάφους υμών, τού αναγαγείν με εκ τών τάφων τόν λαόν μου. Καί δώσω πνεύμά μου εις υμάς, καί ζήσεσθε, καί θήσομαι υμάς επί τήν γήν υμών, καί γνώσεσθε, ότι εγώ Κύριος, ελάλησα, καί ποιήσω, λέγει Κύριος Κύριος.
Προφητείας Ἰεζεκιὴλ τὸ Ἀνάγνωσμα
(Κέφ. ΛΖ', 1-14)
Ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ Κυρίου, καὶ ἐξήγαγέ με ἐν πνεύματι Κυρίου, καὶ ἔθηκέ με ἐν μέσῳ τοῦ πεδίου, καὶ τοῦτο ἣν μεστὸν ὀστέων ἀνθρωπίνων, καὶ περιήγαγέ με ἐπ' αὐτά, κύκλωθεν κύκλῳ, καὶ ἰδοὺ πολλὰ σφόδρα, ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου, καὶ ἰδοὺ ξηρὰ σφόδρα. Καὶ εἶπε πρὸς με. Υἱὲ ἀνθρώπου, εἶ ζήσεται τὰ ὀστέα ταῦτα; καὶ εἶπα. Κύριε, Κύριε, σὺ ἐπίστασαι ταῦτα. Καὶ εἶπε πρὸς με. Προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὀστὰ ταῦτα, καὶ ἐρεὶς αὐτοῖς. Τὰ ὀστὰ τὰ ξηρά, ἀκούσατε λόγον Κυρίου, τάδε λέγει Κύριος τοὶς ὀστέοις τούτοις. Ἰδοὺ ἐγὼ φέρω εἰς ὑμᾶς πνεῦμα ζωῆς, καὶ δώσω εἰς ὑμᾶς νεῦρα, καὶ ἀνάξω εἰς ὑμᾶς σάρκας, καὶ ἐκτενῶ ἐφ' ὑμᾶς δέρμα, καὶ δώσω πνεύμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε, καὶ γνώσεσθε, ὅτι ἐγὼ εἰμι Κύριος. Καὶ προεφήτευσα, καθὼς ἐνετείλατό μοὶ Κύριος. Καὶ ἐγένετο φωνὴ ἐν τῷ ἐμὲ προφητεῦσαι, καὶ ἰδοὺ σεισμός, καὶ προσήγαγε τὰ ὀστά, ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ. Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἐπ' αὐτὰ νεῦρα καὶ σάρκες ἐφύοντο, καὶ ἀνέβαινεν ἐπ' αὐτὰ δέρμα ἐπάνω, καὶ πνεῦμα οὐκ ἣν ἐν αὐτοῖς. Καὶ εἶπε πρὸς με. Προφήτευσον, ἐπὶ τὸ πνεῦμα, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον, καὶ εἶπε τῶ πνεύματι. Τάδε λέγει Κύριος Κύριος. Ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθέ, καὶ ἐμφύσησον εἰς τοὺς νεκροὺς τούτους, καὶ ζησάτωσαν. Καὶ προεφήτευσα, καθ' ὅ, τὶ ἐνετείλατό μοί, καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν, καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν, συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα. Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς με, λέγων. Υἱὲ ἀνθρώπου, τὰ ὀστὰ ταῦτα, πᾷς οἶκος Ἰσραὴλ ἐστιν, αὐτοὶ λέγουσι. Ξηρὰ γέγονε τὰ ὀστὰ ἡμῶν, ἀπώλωλεν ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, διαπεφωνήκαμεν. Διὰ τοῦτο προφήτευσον, καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς. Τάδε λέγει Κύριος Κύριος. Ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω τὰ μνήματα ὑμῶν, καὶ ἀνάξω ὑμᾶς ἐκ τῶν μνημάτων ὑμῶν, καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γὴν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ γνώσεσθε, ὅτι ἐγω' εἰμι Κύριος, ἐν τῷ ἀνοίξαί με τοὺς τάφους ὑμῶν, τοῦ ἀναγαγεῖν μὲ ἐκ τῶν τάφων τὸν λαόν μου. Καὶ δώσω πνεύμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε, καὶ θήσομαι ὑμᾶς ἐπὶ τὴν γὴν ὑμῶν, καὶ γνώσεσθε, ὅτι ἐγὼ Κύριος, ἐλάλησα, καὶ ποιήσω, λέγει Κύριος Κύριος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου