Δικαιολογίες

Η σημερινή ανάρτηση είναι η πρώτη που ανεβαίνει από ξένο υπολογιστή. Από την Πέμπτη που πέρασε είμαι αποκλεισμένος διαδικτυακά με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η Ελλιπής ενημέρωση σημαίνει και έλλειψη ερεθισμάτων που απαιτούνται για να δουλεύει ο εγκέφαλος. Ήρθε όμως στην κατάλληλη στιγμή, στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής, περίοδο προσευχής, νηστείας, περισυλλογής και μετανοίας. Πέρα από τα καρναβάλια που είναι ειδωλολατρικά κατάλοιπα, στα οποία και εστιάζει ο πολύς κόσμος τα ενδιαφέροντα του, υπάρχει και η Εκκλησία που αυτήν ακριβώς την περίοδο ξεκινά με τον κατανυχτικό εσπερινό της Τυρινής, τον εσπερινό της συγνώμης όλων από όλους, την ετοιμασία για την εβδομάδα των Θείων Παθών και της Αναστάσεως.
Διερωτώμαι, πόσοι πλησιάζουν αυτήν την ημέρα στον Ναό του Κυρίου μας, που σήμερα ντύνεται τα μαύρα; Δυστυχώς ελάχιστοι, ενώ κάποιοι άλλοι πάνε μέχρι το προαύλιο και χαζεύουν τα άρματα που προκλητικά περνούνε και ρυπαίνουν ουσιαστικά και ηχητικά το σύμπαν. Περιμένουν την Μεγάλη Εβδομάδα, για να πάνε στην Εκκλησία, και τότε ακόμα (καθηκόντως), όχι για προσευχηθούν, όχι για να ζήσουν το Θείο δράμα, αλλά γιατί έτσι έμαθαν. Αυτοί είναι χριστιανοί από συνήθεια, είναι ο όχλος εκείνος που εύκολα μεταστρέφει το «Ωσαννά» σε «στραυρωθήτω». Από αυτό το πλήθος υπάρχουν κάποιοι που δεν γνωρίζουν γιατί νηστεύουν, αλλά νηστεύουν, και δικαιολογούνται πως έτσι πρέπει γιατί έτσι έκανε η μάνα τους και η γιαγιά τους, είναι δε και ευκαιρία να χάσουν κανένα κιλό, άλλοι πάλι δεν νηστεύουν δικαιολογούνται πως δεν καταλαβαίνουν γιατί το λάδι δεν τρώγεται ενώ τρώγεται η ελιά. Δεν μπορούν οι αφελείς να καταλάβουν και δεν θέλουν να καταλάβουν το νόημα της νηστείας γι αυτό και δικαιολογούνται έτσι. Άλλοι πάλι θεωρούν πως η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά με το πέταγμα του αετού και τα κούλουμα και καταναλώνουν τόσα θαλασσινά που καταλήγουν στα νοσοκομεία, άλλοι πάλι νομίζουν πως Μεγάλη Σαρακοστή λέγεται επειδή διαβάζονται οι Χαιρετισμοί στην Παναγία, αγνοούν πως αυτοί οι 24 οίκοι όσα και τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου διαβάζονται όλο το χρόνο στο απόδειπνο. Θα μπορούσα να γράφω όρες για το θέμα αλλά δεν είναι το κατάλληλο βήμα εδώ και σταματώ.

Κύριε, καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μὴ μοὶ δῶς.

Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοὶ τῶ σῶ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοὶ τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.