Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

Στην αποβάθρα

Μαυρισμένος θαλασσοδαρμένος, με αρκετά χρόνια να βαραίνουν την πλάτη του, ήρθε και με βρήκε ένας ναυαγός του βίου τούτου. Χρόνια ταξιδεύει μουτζούρης, αφού με τις μηχανές των καραβιών που ως τώρα γυρνάει τον κόσμο ασχολείται. Και πόσα καράβια δεν έχει αλλάξει;
Τώρα που λογαριάζει να αράξει, άκουσε να λένε για μένα, ρώτησε και ήρθε συστημένος. Μετά από μια πολύωρη κουβέντα, αναπαυμένος όπως συνήθως λέμε, σηκώθηκε να φύγει, και με χαιρέτισε λέγοντας «είσαι λιμάνι». Το διέκοψα απότομα, «λιμάνι είναι ο Χριστός μας, και μόνο Αυτός». Του κακοφάνηκε και έφυγε.
Ο φουκαράς νόμιζε πως έκανε μια ευγενική φιλοφρόνηση, στον άνθρωπο που τον ανέπαυσε, χωρίς να γνωρίζει αυτό που οι πατέρες της Εκκλησίας λένε, (όποιος παινεύει Μοναχό, τον παραδίνει στον διάβολο). Γι αυτό και οι καλόγεροι γενικά αποφεύγουν τον έπαινο, καθότι η ματαιοδοξία και η έπαρση είναι πολύ κοντά του.
Μετά αναλογίστηκα, πόσα άραγε καράβια (σαν αυτόν) βρίσκουν λιμάνι για να αράξουν, και πόσα γυρνάνε μεσοπέλαγα και θαλασσοδέρνονται χωρίς σκοπό, επειδή δεν έτυχε να ακούσουν ποτέ λόγο για πνευματικό και εξομολόγηση. Πόσοι ναυαγοί αρκούνται στο σταυρό που κάνουν, και στην επίκληση του ονόματος του Αγίου Νικολάου, και θεωρούν τους εαυτούς τους τακτοποιημένους ενώπιον του Θεού; Ας είναι.
Δεν είναι όμως λιμάνι ο πνευματικός, λιμάνι είναι ο Χριστός μας, και αν δεν είναι φυσικό και απάνεμο τότε χρειάζεται λιμενοβραχίονα, και αυτός είναι η Ορθοδοξία και τα δόγματα Της.
Στο λιμάνι μέσα, ασφαλισμένες υπάρχουν οι αποβάθρες, αυτά τα ντόκα που λένε οι ναυτικοί, είναι οι εντεταλμένοι πνευματικοί. Χρειάζεται να μπει πρώτα στο λιμάνι και μετά να δέσει στο ντοκ. Αφού δέσει θα αρχίσει να ξεφορτώνει και να φορτώνει και χαράσσει καινούργια ρώτα. Το ίδιο και άνθρωπος, θα πιστέψει στον Χριστό πρώτα, και μετά τον Πνευματικό του, εκεί θα προσδεθεί, θα ξεφορτώσει αμαρτίες και κρίματα, θα φορτωθεί Χάρη κα Έλεος Κυρίου, και θα χαράξει την νέα του πορεία με προορισμό τον Παράδεισο.
Η κάθε αποβάθρα έχει ένα συγκεκριμένο μήκος, είναι αρμόδια για να δεχθεί ορισμένα καράβια, που να χωρούν σε μήκος και βάθος, αν πάει μεγαλύτερο από εκείνα για τα οποία είναι φτιαγμένη, σίγουρα θα γίνει ζημιά, και μπορεί να αποκοπεί ή και να βουλιάξει παρασύροντας και το σκάφος. Και τι τραγωδία θα είναι τότε, ναυάγιο μέσα στο λιμάνι. Έτσι και κάποιοι πνευματικοί, καβαλούν το καλάμι, κατά το δη λεγόμενο, και αλλοίμονο, τότε το ναυάγιο είναι σίγουρο.
Για τα άλλα τα καράβια που λέγαμε, πως πελαγοδρομούν και θαλασσοδέρνονται υπάρχουν τα ρυμουλκά, τα οποία περιμένουν ένα νεύμα για να τα οδηγήσουν στο λιμάνι, αρκεί να το θελήσουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: