Κουζουλάδες

Ένας Κρητικός με τοπική ενδυμασία, γκιλότα στο χρώμα του σάπιου μήλου, μαύρο σακάκι ραμμένα και καλοπληρωμένα στου ράφτη, άσπρο καθαρό και καλοσιδερωμένο πουκάμισο κουμπωμένο μέχρι το λαιμό, καφετιά μοντέρνα λεπτή ζώνη και καφετιά καλογιαλισμένα στιβάνια, ταξιδεύει με το βαπόρι για τον Πειραιά. Πρώτη θέση φυσικά.

(Έτσι νομίζω ότι έπρεπε να πάμε ορισμένοι από τους αγρότες της Κρήτης πριν από περίπου δύο χρόνια στην Αθήνα. Φρεσκοξυρισμένοι, καλοντυμένοι και λεβέντες. Όχι μαυροπουκαμισάδες με τις μουστάκες και τους ναργιλέδες... τελπσπάντωνν).
Ένας καμαρώτος γύρω στα σαράντα, όταν του πήγε το σκέτο ελληνικό καφέ που του παράγγειλε, θέλησε να του κάνει τον έξυπνο και τον ρωτάει: Μπρεσύ... σύντεκνε... τούτο το πλεοούμενο έχει μήκος 206 μέτρα, πλάτος 28 μέτρα, ύψος 44 μέτρα και βάθος 6,5 μέτρα.
(Ξέρετε, το βαπόρι είναι το μόνο πράμα που έχει και τέταρτη διάσταση και ελάχιστοι άνθρωποι... δυστυχώς)... μπορείς να μου πεις πόσο χρονών είναι ο καπετάνιος;
- Tι να σου πω παιδάκι μου... δεν τονε θωρρώ τον καπετάνιο...αν τονε θωρρούσα θα σου έλεγα.
- Κααλά... τον καπετάνιο δεν τονε θωρρείς, εμένε που με θωρρείς πόσο με κάνεις;
- 42... του λέει ο Κρητικός.
- Μπράαααβο... του λέει ο καμαρώτος, έπεσες δυάνα... πως το κατάλαβες!!!!!!!!!
- Να σου πω... στο χωριό μου, έχουμ ένα γκοπέλι που είναι 21 χρονώ και είναι μισοκούζουλο... εσύ που είσαι ολοκούζουλος, δεν θα ʽσαι 42!!!!!!!!