Έλεγχος.

Η γκρίνια συνεχίζεται. Με αυτά που γράφεις παίρνουν τα μυαλά τους αέρα, και πως θα τα μαζέψουμε; Τρόμαξα!
Τουλάχιστον γράψε το όνομα σου έστω και ψευδώνυμο, είναι πιο αξιοπρεπές από το ανώνυμο.
Κάλεσα τους νέους σε ανταρσία μήπως και δεν το κατάλαβα; Αμφισβήτησα τις εξουσίες και τις αρχές; Μήπως δίδαξα ανήθικα ή ανώφελα πράγματα; Κάθε άλλο μάλιστα. Στους μεγάλους απευθύνθηκα, σε αυτούς ομίλησα. Αλλά επιβεβαιώνεται η άποψη πως η ηλικία του ανθρώπου δεν συμβαδίζει με την πνευματική ωριμότητα.
Ασφαλώς και επιμένω πως τα παιδιά και όχι μόνο αυτά, αλλά κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να κάμει λάθη. Ακόμα πρέπει να δεχτούμε πως είναι αναπόφευκτο να μην γίνονται λάθη. Το κακό είναι όταν δεν διορθώνονται αυτά τα σφάλματα. Ο τρόπος να διορθωθούν είναι η ανάλυση των αποτελεσμάτων και η νουθεσία.
Πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να αναπνεύσουν, να αναδείξουν την προσωπικότητα τους, τα χαρίσματα τους. Η υπέρπροστατευκότητα δείχνει την ανασφάλεια του γονιού και δυναστεύει το παιδί. Με την ευκαιρία αναφέρω συνοπτικότητα τρία παραδείγματα γονιών, που χρειάζονται θεραπεία.
Α: πήρε η μάνα τηλ τον διοικητή στρατοπέδου, να αλλάξει την υπηρεσία του γιού της (σκοπιά φαντάρου), γιατί η βάρδια 2-4 είναι δύσκολη.
Β: μετακόμισε η μάνα μαζί με το αγόρι της, εκεί που σπουδάζει, για να του μαγειρεύει να έχει να τρώει. Η υπόλοιπη οικογένεια;
Γ: φοιτήτρια στέλνει τα ρούχα με δέμα στο σπίτι της, να τα πλύνει η μάνα της και να ξαναστείλει.
Ακραίες περιπτώσεις θα πείτε, ναι, αλλά υπάρχουν. Αυτά τα παιδιά ποιος θα τα λυπηθεί; Πότε θα σταθούν στα πόδια τους; Είναι άτομα χωρίς εκτίμηση στον εαυτό τους, χωρίς προσωπικότητα. Με καλούς βαθμούς; Ούτε αυτό είναι σίγουρο.
Δώστε στα παιδιά ευκαιρίες να εκδηλώνονται. Η ζωή τους ανήκει