Καλέ μου πατέρα, «ΣΥΓΝΩΜΗ»!
Συγνώμη που θεωρώ δεδομένα όσα μου
προσφέρεις.
Συγνώμη που θεωρώ δεδομένο ότι δε σου
χρωστάω.
Συγνώμη που σε σκέφτομαι μόνο μια ημέρα
το χρόνο.
Συγνώμη που σε αναγκάζω να με σκέφτεσαι
κάθε στιγμή.
Συγνώμη που δεν καταλαβαίνω πόσο μ΄
αγαπάς.
Συγνώμη που δε σ΄ αγαπώ όσο σου αξίζει.
Συγνώμη που απαιτώ να είσαι κοντά μου,
όποτε εγώ θελήσω.
Συγνώμη που αγανακτώ όποτε εσύ με θέλεις
κοντά σου.
Συγνώμη που κάθε μέρα θυμίζω τον άσωτο
της παραβολής.
Συγνώμη που όποτε επιστρέφω, σφάζεις το
μόσχο το σιτευτό πάντα με την ίδια χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου