Εποικισμού διευκρινήσεις

Ο πόλεμος είναι η γενεσιουργός αιτία πολλών δινών, ένα εξ αυτών είναι και μετατόπιση πληθυσμών, αυτό είναι το σημερινό θέμα ως συνέχεια του χθεσινού.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους υποχρεώνεται κάποιοι να εγκαταλείψουν  τα πατρογονικά τους εδάφη και προσπαθώ σήμερα να τους κατηγοριοποιήσω.

Ο μετανάστης, είναι εκείνος που φεύγει από την πατρίδα του, επειδή δεν μπορεί να ζήσει κυρίως για οικονομικούς λόγους, όπου πάει γίνεται δεκτός με καχυποψία και προσπαθεί να κερδίσει την συμπάθεια και την ανοχή των ανθρώπων της νέας του πατρίδας, δεν ξεχνά ποτέ τον τόπο καταγωγής του και σχεδόν πάντα είναι εργατικός και τίμιος πάνω απ τον μέσο όρο. Είναι χαρούμενος όταν έχει εξασφαλίσει τον επιούσιο και μια κοινωνική καταξίωση στο μέτρο που του αναλογεί και ευτυχισμένος όταν αφομοιωθεί από το νέο του περιβάλλον.

Ο πρόσφυγας είναι εκείνος που ακούσια φεύγει από την πατρογονικά του και βρίσκεται σε τόπο που δεν διάλεξε. Είναι πάντα σε ομάδες που δύσκολα γίνονται αποδεκτές από τους ντόπιους, αν δεν τους πολεμάνε κι όλας. Κατά κανόνα είναι νοικοκύρης και προκομμένος αν και λιγάκι επιφυλακτικός. Η πίκρα στο πρόσωπο του είναι αποτυπωμένη ανεξίτηλα και το παράπονο δεν ξεπερνά τα χείλη του. Νοσταλγεί και ωραιοποιεί κάθε στιγμή που πέρασε στον τόπο του, και ελπίζει κάποτε να επιστρέψει αλλά δεν το πιστεύει. (Αν δεν υπήρχε πόλεμος δεν θα υπήρχαν πρόσφυγες)

Ο επενδυτής, αυτός είναι εκείνος που διαθέτει χρήματα και νομίζει πως μπορεί με αυτά να εξαγοράζει τα πάντα, είναι ζημιά για τους ντόπιους που ξεπουλάνε σιγά-σιγά την ελευθερία τους χωρίς να το καταλάβουν και γίνονται εξαρτημένα από αυτόν άτομα, στην ουσία είναι ένας δυνάστης κατακτητής στον οποίον παραδίνονται οικιοθελώς.

Ο έποικος, (λαθρομετανάστης) είναι εκείνος που έρχεται στον ξένο τόπο προσχεδιασμένα για να τον κατακτήσει, να μεταφέρει τις δικές του συνήθειες, τα δικά του ήθη και έθιμα, την δική του θρησκεία. Αυτός δεν είναι ταπεινός σε καμία περίπτωση, αντίθετα είναι αυθάδης και απαιτητικός. Δεν αποδέχεται πως είναι ξένος, εκτός και τον βολεύει. Οι παράνομες πράξεις γι αυτόν είναι δείγμα ικανότητας και παλικαριάς. Μέλος πάντα μια ομάδας μικρής ή μεγάλης ανάλογα με την καταγωγή και την οικογένεια του. Στην πατρίδα του ενδεχομένως να μην παρανομούσε, εδώ όμως θέλει να είναι ανεξέλεγκτος, γνωρίζει πως δεν γίνεται αποδεκτός από την κοινωνία και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβάλει την δική του. Δεν τον κρατάει τίποτα επειδή δεν έχει τίποτα να χάσει, δεν μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του, για διάφορους λόγους, κυρίως λόγω πολέμου τον οποίο μεταφέρει όπου πάει.

Αυτές είναι οι τέσσερες κύριες ομάδες των ανθρώπων που έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια. Οι δύο πρώτες τυγχάνουν συμπαθείας και ανοχής αλλά οι άλλες δύο είναι επικίνδυνες. Λέει η παροιμία πως «χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα», έτσι παίρνει η μπάλα όλους τους ξένους που βρίσκονται στον τόπο μας.