Τα αποτελέσματα

Στο Φάληρο εχθές Κυριακή μεσημέρι ήταν  η τελευταία επαφή με τους παλιούς συμπατριώτες μας γύρω από ένα τραπέζι που τελείωσε με το κέρασμα του Ζιμπίπ, το οποίον δεν τιμήθηκε όσο του άξιζε παρά τα παγάκια που περιείχε. Η συγκινήσεις του αποχαιρετισμού αυτή τη φορά ήταν λιγότερο φορτισμένες επειδή συντομεύεται ο χρόνος που σμίγουμε και τα λέμε, εύχομαι και ελπίζω να μην φτάσουμε στο άλλο άκρο και να καταντήσει ρουτίνα, τότε θα έχουμε χάσει το παιχνίδι.

Όταν επιβιβάστηκα στο καράβι συνειδητοποίησα πως η πραγματικότητα σε προσγειώνει  στο σήμερα. Επιστροφή αλλά παράλληλα και αποτίμηση για οφέλη και ζημιές, σκέψεις που δεν ολοκλήρωσα στην καμπίνα διότι ο ύπνος είχε απαιτήσεις και μάλιστα επιτακτικές. Τώρα βραδάκι της επόμενης μέρας, αναπολώντας τις όμορφες ώρες που πέρασα και τα περίφημα εδέσματα που γεύτηκα, Αιγυπτιακά, Σαμιώτικα, Πολίτικα και Λιβανέζικα, έκατσα εμπρός στο πληκτρολόγιο για να εκφράσω τις ευχαριστίες μου σε όλους εκείνους  που με περίμεναν, με φιλοξένησαν και με τίμησαν, γράφοντας  ότι έλεγα και στην Σάμο, «-ΕΛΑΤΕ, με χαρά ΣΑΣ φιλοξενώ, τώρα πια στην Κρήτη και στα Αστερούσια όρη».  

 Δημοσίευση ανάρτησης