Όταν το παρελθόν γίνεται η πιο δυνατή νοσταλγία, τότε το παρόν σωπαίνει και το μέλλον καταδικάζεται στην πιο βαριά ποινή: να θυμάται για πάντα.
Καμιά φορά αρκεί μια πρόταση να σου κάτσει μέσα στο μυαλό, και να μην σε αφήνει να σκεφτείς κάτι άλλο. Επανέρχομαι στο θέμα, να θυμάσαι για πάντα.
Μια λέξη που θα βγει από το στόμα απερίσκεπτα, και είναι λάθος, πόσες λέξεις θα χρειαστούν για να την ακυρώσουν; Μα, θα πρέπει να προσέχουμε και να σκεπτόμαστε την κάθε μας κουβέντα, όμως τότε χάθηκε ο αυθορμητισμός μας. Αυτός ο αυθορμητισμός είναι αιτία πολλών παρεξηγήσεων, και όμως είναι μια μοναδική ένδειξη της ανθρωπιάς μας.
Αυτήν την λέξη που ξεστομίζουμε την θυμόμαστε για πάντα, δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναμπεί στο στόμα, και αυτό είναι η τιμωρία.
Από τους σχολιασμούς επιλέγω ένα δίστιχο
Η θύμιση μου εγίνηκε δεντρί και το ποτήζω
και στο παχύ του ασκιανό ολημερής καθήζω!!!
Σε κρητική διάλεκτο γραμμένο και εγώ απαντώ του.
Το παρελθόν σαν είν’ δενδρί
Με δάκρυ το ποτίζεις
Καλιά να μαραθεί
Ποτέ να μην τ’ορίζεις.
Το παρελθόν είναι το εργαλείο που σχεδιάζει το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου