H ελπίδα

H ελπίδα βλέπει το αόρατο, νοιώθει το άπιαστο και κατορθώνει το αδύνατο.

Πόσο εμβαθύνει κανείς σε ένα τόσο ολιγόλογο αλλά συνάμα τόσο περιεκτικό σε νόημα απόφθεγμα. Θαυμάζω εκείνους τους ανθρώπους που έχουν το χάρισμα, αλλά και την παιδεία να χειρίζονται τον λόγο. Η καλή μας Φένια, εδώ ξανακτυπά σε μια αράδα.
Γνωρίζει πώς να εκφραστεί, χωρίς να παρερμηνευτούν τα γραφόμενα. Επειδή ακριβώς το κείμενο είναι ολιγόλογο και επιδέχεται πολλών ειδών ερμηνείες.
Με αφορμή την σημερινή ημέρα, που είναι η απόδοση του Πάσχα, η τελευταία Αναστάσιμα, Εορτάσιμη ημέρα, τολμώ και εγώ μια.
Αύριο είναι η Ανάληψη, και μέχρι την Πεντηκοστή θα ζούμε χωρίς την παρουσία του Κυρίου μας.
Ανελήφθη στους ουρανούς, αλλά άφησε πίσω Του, την Ελπίδα. Την προσδοκία της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Διότι η Ελπίδα μας και οι Ελπίδες μας, είναι ακριβώς η εκπλήρωση της υποσχέσεως του Κυρίου μας. Θα σας στείλω το Πνεύμα το Άγιον, και με Αυτό πορευόμαστε τόσους αιώνες έως της συντέλειας του κόσμου.
Ο Χριστιανός δεν είναι, σύμφωνα με όσα ο Απόστολος Παύλος γράφει προς Θεσσαλονικείς. «καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα, Ει γαρ πιστεύομεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού άξει συν αυτώ.»
Μαζευτήκανε οι μαθητές φοβισμένοι πανικόβλητοι, ξεχάσανε πως σαράντα μέρες ήταν μαζί τους ο Χριστός Αναστημένος. Λογαριάζανε με ανθρώπινα κριτήρια, δεν είχε εδραιωθεί η πίστη τους, παρά τα όσα θαυμαστά είχανε βιώσει μέχρι τότε. Ακόμα μετά την Ανάληψη στους ουρανούς, έτρεξαν να κρυφτούν, περιμένοντας, αυτό που θα ερχότανε, αυτό που αγνοούσανε παρά το γεγονός πως το ζήσανε και το ψηλαφίσανε.
Ελπίζανε. Τι μεγάλη λέξη αυτή η Ελπίδα, κα πόσο την έχουμε καπηλευθεί στις μέρες μας.
Όλοι για μια ελπίδα ζούμε και όλοι μια ελπίδα έχουμε, λέμε και ξαναλέμε, και αναφερόμαστε στην καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής μας. Ξεχνάμε και αφήνουμε πίσω, την όντως Ελπίδα μας, Εκείνον στο Οποίον πρέπει να στρέφουμε την κάθε μας ελπίδα.
Οι ακολουθίες της Εκκλησίας μας, στην αρχή και το τέλος δοξολογούν τον Κύριο μας ως εξής
«Δόξα σοι ο Θεός, η ελπίς ημών, δόξα σοι».
Ας έχουμε και εμείς αυτήν την δοξολογία στα χείλη μας.