Συνέχεια από το προηγούμενο θέμα την ξενιτιάς, είναι το κείμενο αυτό που ακολουθεί, δεν θα υπήρχε αν στο μεταξύ και εντελώς τυχαία δεν έβρισκα ένα βιντεάκι με την Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου.
Σύμφωνα με το λεξικό του Φυτράκη η λέξη παροικία σημαίνει (κοινότητα ομοεθνών σε ξένη χώρα). Τέτοιες παροικίες οι Έλληνες έχουν σε πολλά μέρη του κόσμου, δεν είναι δε υπερβολή, να πούμε ότι στο εξωτερικό υπάρχει μια άλλη Ελλάδα. Δημιουργικοί και δραστήριοι από την φύση τους οι Έλληνες, όπου βρεθήκαν από τις πρώτες φροντίδες τους ήταν η οικοδόμηση Ναού και σχολείου.
Για να μην μακρηγορώ, θα σταθώ μόνο στην Ελληνικά παροικία του Καΐρου όπως την θυμάμαι από τα παιδικά χρόνια.
Στα μισά της δεκαετίας του 1960, ο επαναπατρισμός των Ελλήνων συνεχίζονταν, μετά τους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες των γηγενών, η Αμπέτειος Σχολή είχε περίπου 550 μαθητές, διέθετε 4 λεωφορεία, που μάζευαν τα παιδιά με δύο δρομολόγια κάθε πρωί, και το μεσημέρι τα επέστρεφαν μετά το συσσίτιο. Διευθυντής ο Θεοδόσιος Κονάς. Λυπήθηκα όταν έμαθα πως τώρα στεγάζεται στο Σπετσαροπούλειο με ελάχιστους μαθητές. Τότε ήταν ορφανοτροφείο, που φιλοξένησε και μένα. Λειτουργούσαν ακόμα η Αχιλοπούλειος σχολή παρθεναγωγείο (μόνο κορίτσια) και η Ξενάκειος Επαγγελματική Σχολή με ημερήσια και νυχτερινά τμήματα.
Ο προσκοπισμός ανθούσε με τρείς τοπικές Εφορίες, Μέμφιδος, Νείλου για ναυτοπροσκόπους, και Ηλιουπόλεως, για αεροπροσκόπους. Ανιχνευτές για μεγαλύτερα παιδιά, και λυκόπουλα για μικρότερα. Και Σώμα Ελλήνων Οδηγών για τα κορίτσια και για τα μικρά, τα πουλάκια. Όλα αυτά υπό την Περιφερειακή Εφορία με αρχηγό τον Ιωάννη Λιούφη.
Ημερήσια εφημερίδα ήταν το ΦΩΣ και η Αλεξανδρινή ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.
Ο Άγιος Νικόλαος πατριαρχικός ναός, ο Άγιος Κωνσταντίνος κοινοτικός Ναός, οι Άγιοι Ανάργυροι, αλλά και ο Άγιος Γεώργιος μοναστήρι στο παλαιό Κάϊρο, με το κοιμητήριο των ορθοδόξων, μάζευαν κάθε Κυριακή και σχόλη, τους αποδήμους Έλληνες. Υπήρχαν και άλλοι ναοί, αλλά υπολειτουργούσαν.
Ναυτικός όμιλος, ΟΧΑΝ Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης Νέων, ποδοσφαιρική ομάδα, ομάδες Μπάσκετ και πρωτάθλημα. Τουρνουά και συναγωνισμός με την Αρμένικη παροικία. Και άλλα που στο βάθος του χρόνου χάνονται.
Συγκίνηση και νοσταλγία ένοιωσα με αυτό το βίντεο, γι αυτό και το ανάρτησα. Θα βάλω εδώ και τις διευθύνσεις που ίσως θα ήθελε κανείς από τους αναγνώστες να επισκεφτεί.
http://www.ambetios.gr/
http://www.syllogosellinonkairoy.blogspot.com/
http://www.suezpt.gr/
Είναι σελίδες που αφορούν του Αγυπτιώτες, αλλά όχι μόνο και αποκλειστικά.
Τα αυτονόητα τελικά δεν είναι αυτονόητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου