Αχ αυτό το μελτεμάκι.

Ιούλιος μήνας είναι κατακαλόκαιρο, με τις θερμοκρασίες στα ύψη. Εδώ στο Αιγαίο στα νησιά μας, βρίσκουν δροσιά και ανάπαυλα πολλοί άνθρωποι, από όλα τα μέρη του κόσμου. Τι γίνεται όμως όταν αρχίσουν τα μελτέμια; Από όσα διαβάζουμε, τα περιμένουμε συνήθως τον Αύγουστο, αν έρθουν νωρίτερα χαλάνε τις διακοπές μας.
Ένα τέτοιο μελτέμι είχαμε και χθες. Ο αέρας δυνάμωσε, η θάλασσα φούσκωσε και μας έστειλε το κύμα της. Τι κουβαλούσε όμως αυτό το κύμα; Και η καταγάλανη μέχρι χθες παραλία, γέμισε από φύκια σκουπίδια και άλλες σαβούρες. Εμείς που ζούμε δίπλα της, ξέρουμε πως το φαινόμενο είναι παροδικό, αύριο θα ξαναφυσήσει και θα τα πάρει πίσω.
Ο παραθεριστής όμως χάνει την διάθεση του, θέλει οπωσδήποτε να κολυμπήσει, μελαγχολεί και καταφεύγει στις πισίνες, που έχουν κατακτήσει ακόμα και τα νησιά. Βλέπομε παραθαλάσσια ξενοδοχεία να διαθέτουν πισίνα με νερό χλωριωμένο.Κάπως έτσι λοιπόν είναι και οι λογισμοί μας, πάνε και έρχονται, και μια στιγμή είμαστε κατακάθαροι και ευτυχισμένοι, και με ένα μελτεμάκι αναπάντεχο μας φέρνει την κατήφεια και τον μαρασμό. Με λίγη υπομονή είναι σίγουρο πως θα ξαναφτιάξει η διάθεση μας, αλλά με βιασύνη, από τον εγωισμό μας, καταφεύγουμε σε αλλότριες σκέψεις, και ζητάμε την ηρεμία και την ευτυχία σε υποκατάστατα.
Η θάλασσα με την απεραντοσύνη της χωνεύει πάρα πολλά απορρίμματα και απόβλητα, με τον αργό και διαρκή κυματισμό της και αυτό-καθαρίζεται. Έτσι και ο νους του ανθρώπου, έχει την δυνατότητα να μένει νηφάλιος, αν μελετά και δεν βιάζεται.