Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Κύριε, καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου

Η Μεγάλη Σαρακοστή που άρχισε από την καθαρά Δευτέρα, είναι η περίοδος κατανύξεως και προσευχής, περιμένοντας το Πάσχα. Επέλεξα την ευχή του οσίου Εφραίμ του Σύρου, που επαναλαμβάνεται πολλάκις αυτές τις ημέρες, για να προβληματιστούμε.


Κύριε, καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μὴ μοὶ δῶς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοὶ τῶ σῶ δούλω.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοὶ τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Σε ένα στοίχο περιεκτικό και συνοπτικό, αναφέρονται εκείνα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να αποβάλουμε, αργία, περιέργεια, φιλαρχία, αργολογία. Ακόμα και χαλαροί στη πίστη, αλλά νοήμονες θα πρέπει να το επιδιώκουν.
Εάν κάποιος ισχυριστεί πως δεν τον χαρακτηρίζει τίποτα από αυτά, θα πρέπει να είναι πολύ εγωιστής, και μάταια θα πάει να διαβάσει τον δεύτερο στοίχο, που ζητά να αποκτήσει σωφροσύνη, ταπεινοφροσύνη, υπομονή και αγάπη. Ακόμα περισσότερο δύσκολο θα του είναι να κοιτάξει τα δικά του σφάλματα, και όχι των άλλων.
Ο εγωισμός είναι αρρώστια αθεράπευτη, με τα ανθρώπινα δεδομένα, γι’ αυτό και μας διακρίνει όλους. Ο αγώνας για να τον νικήσουμε, πρέπει να είναι αδιάκοπος, και ο Θεός βοηθός.
Εμβαθύνετε στο τρίστιχο αυτό, θα ωφεληθείτε σίγουρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: