Η σύλληψη και η μετάδοση Β΄.

Συνέχεια

Όταν γράφω τις σκέψεις μου εδώ, δεν έχω υπ’όψιν μου κάποιον συγκεκριμένα, αν είχα θα τον ονομάτιζα κιόλας.
Αν κάποιος βρίσκει τον εαυτό του, με χαροποιεί το γεγονός πως πιάνω το σφυγμό της καθημερινότητας. Περί συλλήψεως λοιπόν ο λόγος συνέχεια.
Κάποιοι επιχειρηματίες, σχεδόν όλοι οι μεγάλοι και επιτυχημένοι στον τομέα τους, έχουν ανθρώπους στο επιτελείο τους που μόνο σκέπτονται, και προτείνουν. Έχουν οξεία αντίληψη, και συλλαμβάνουν ιδέες. Αυτές τις ιδέες τις επεξεργάζονται ολόκληρη ομάδα για να γίνουν πράξη, την ευθύνη όμως για την υλοποίηση και την εκμετάλλευση την έχει αποκλειστικά ο επιχειρηματίας. Αυτός δοξάζεται, αυτός οικονομάει ή χρεοκοπεί.
Ένα επάγγελμα που χρειάζεται τέτοιου είδους μυαλά, είναι η διαφήμιση, πρέπει ο διαφημιστής να πιάσει τον σφυγμό του καταναλωτή, και να του υφαρπάξει τον λογισμό. Ενώ ο διαφημιστής σαν συλλήπτωρ της ιδέας, επεμβαίνει στο μυαλό του καταναλωτή, ο επιχειρηματίας εκμεταλλευόμενος την σύλληψη , επεμβαίνει στην τσέπη του καταναλωτή και την αδειάζει.

Αυτό το χάρισμα, δεν μπορεί να είναι για όλους το ίδιο. Δεν είναι αποτέλεσμα σπουδών, ούτε γνώσεων και δεν μπορεί να το έχουν όλοι.