Καλό τριήμερο

Αυτήν την ευχή άκουσα σήμερα, όταν πήγα να προμηθευτώ χαλβά και ταραμοσαλάτα. Κοντοστάθηκα για λίγο στο ταμείο, -τι είπες; Ρώτησα την ταμία –Καλό τριήμερο, ξαναείπε αυτή, -κακό είναι;
Μοναδικός πελάτης εγώ, με όρεξη για κουβέντα εκείνη, άρπαξα την ευκαιρία.
-Γιατί μου εύχεσαι καλό τριήμερο
-πήρατε σαρακοστιανά τρόφιμα
-πρώτη φορά παίρνω χαλβά; και καλαμάρια;
-όχι βέβαια, αλλά αυτές τις μέρες όλοι ψωνίζουν σαρακοστιανά και ευχόμαστε καλό τριήμερο
Εξακολουθούσα να κάνω πως δεν καταλαβαίνω. – τι γιορτάζουμε δηλαδή;
-την καθαρή Δευτέρα, αποκρίθηκε, το πέταμα του αετού, τα κούλουμα, αλήθεια δεν το ξέρατε;
-όχι δεν το ήξερα αυτό, χαιρέτισα και έφυγα.

Πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος αλήθεια; Φτώχυνε το λεξιλόγιο μας τόσο πολύ, που δεν θα μπορούμε να συνεννοηθούμε στο τέλος. Μεγάλωσε η άγνοια, για την ορθόδοξη πίστη, τις θρησκευτικές παραδόσεις του τόπου μας.
Άνοιξε το Τριώδιο, λέμε, και θεωρούμε πως ήρθε η ώρα για μασκαράδες και καρναβάλια. Αντίθετα το τριώδιο είναι το πλέον κατανυκτικό βιβλίο της λατρείας μας.
Καθαρά Δευτέρα λέμε, και εννοούμε, το πέταγμα του χαρταετού, την εκδρομή στην εξοχή, το ψήσιμο στα κάρβουνα των θαλασσινών μεζέδων και την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών από νωρίς. Το απόγευμα δε, θα πάμε στην εκκλησία να ακούσουμε το μέγα απόδειπνο, (Στην Σάμο λένε των Δυνάμεων), αν δεν έχουμε πάει στο νοσοκομείο για πλύση στομάχου.
Πόσο μακριά είμαστε από τα παραδεδομένα; Ξεχάσαμε την έννοια νηστήσιμα, αντικαθιστώντας την λέξη με τα σαρακοστιανά. Γνωρίζουμε άραγε πόσες σαρακοστές υπάρχουν στην διάρκεια του έτους;
Καλό τριήμερο, δηλαδή καλό ξεφάντωμα; Όχι βέβαια, αυτό το τριήμερο είναι το πρώτο της μεγάλης τεσσαρακοστής, που κάνουμε αυστηρή νηστεία, αλάδωτο φαγητό, και προσευχή για να μεταλάβουμε την Τετάρτη, που θα γίνει η πρώτη Θεία λειτουργία των προηγιασμένων Τιμίων Δώρων. Η ευχή καλό τριήμερο έχει να κάνει με εκείνους του Μοναχούς, που την Κυριακή μπαίνανε στο κελί τους, για να βγούν την Τετάρτη, να κοινωνήσουν και ξαναβγούν την Παρασκευή, να ξανακοινωνήσουν.
Η καθαρά Δευτέρα, είναι η ημέρα εκείνη που οι ποιο έμπειροι καλόγεροι, έφευγαν από το μοναστήρι, για τα ασκηταρειά τους, και θα επιστρέφανε την Μεγάλη Πέμπτη, χωρίς όλο αυτό το διάστημα να μιλήσουν σε κανέναν.
Το βράδυ της Κυριακής, γίνεται ο κατανυκτικός εσπερινός, στην λήξη του οποίου ζητάμε συγχώρηση ο ένας από τον άλλον. Και παίρνουμε κουράγιο λέγοντας «Καλή Σαρακοστή». Ακόμα και σήμερα πολλά Μοναστήρια, μετά τον εσπερινό της Κυριακής, κλείνουν την πύλη, και ζουν το τριήμερο.
Αυτά είναι τα παραδομένα.
Αν’ αυτών τι κάνουμε; Ο κάθε ένας ότι θέλει.
Αυτά είναι παραδόσεις που αφορούν τους Χριστιανούς; Ασφαλώς, και μόνο αυτούς!